DE CIRKEL IS ROND

Cavit Sebahat is afkomstig uit Turkije, maakt in Brussel Turks fruit en exporteert het over heel Europa. Zijn kwaliteit wordt vandaag zelfs gekopieerd in… Turkije.

Er zijn Belgen die niet aarzelen om naar het andere eind van de wereld te trekken om er Luikse wafels te verkopen. Cavit Sebahat volgde de omgekeerde weg. Sinds 1989 heeft hij in een bescheiden atelier in Molenbeek geleidelijk een heuse productie-eenheid voor de aanmaak van Turks fruit uitgebouwd.

In zijn geboorteland Turkije was Sebahat juwelier. “Maar eens in België begreep ik snel dat ik dat beroep niet langer kon uitoefenen,” legt hij uit. Wel zag hij dat de productie van Turks fruit helemaal niet beantwoordde aan de vraag van de Belgische en Duitse markten. Dus stortte hij zich in het avontuur…

Vandaag produceert Sebahat 1,5 tot 2 ton Turks fruit per dag. “Toen ik begon, maakte iedereen traditioneel Turks fruit,” aldus Cavit Sebahat. “Om mezelf te differentiëren, ben ik het aantal variëteiten beginnen uitbreiden.” Nu biedt hij een gamma aan dat een zestigtal smaken omvat. “En,” zo vertelt hij lichtjes geamuseerd, “nu het begint te draaien, zijn er heel wat Turkse fabrikanten die me beginnen te kopiëren.” Dat stoort hem trouwens niet zo erg omdat zijn bedrijf zich toespitst op de export naar de westerse landen: Frankrijk, Duitsland, Nederland, Zwitserland, Ierland, Scandinavië en, sinds kort, ook Canada. “De Europeanen beginnen de Turkse lekkernijen beter te kennen,” stelt de patron van de Brusselse kmo vast. “Maar voor het zover was, hebben we alles moeten zetten op de kwaliteit en de verpakking.”

De fabrikanten van Turks fruit zijn gewoon om in bulk te leveren en hebben er nooit aan gedacht de Europese consument te verleiden met producten die gepresenteerd worden in een fraai doosje. “Wanneer u een doosje van 100 gram Turks fruit aan een Turk aanbiedt, zal hij u voor gek verslijten. Maar ik heb vastgesteld dat dat wel degelijk de manier was waarop in de westerse landen pralines of koekjes aan de man worden gebracht,” voegt Sebahat eraan toe. Hij aarzelde dan ook niet om te investeren in een verpakkingseenheid. Een keuze die hem meteen een toegangskaartje bezorgde bij de grote distributieketens. In België zijn zijn producten te vinden in de Cora en in Frankrijk bij Leclerc, Carrefour en Casino.

Momenteel haalt Sebahat een omzet van 45 miljoen frank, verdeeld over de productie van Turks fruit en van thee in poeder of korrels. Afhankelijk van het seizoen, varieert het personeelsbestand van vijf tot veertien voltijdsen. In augustus 1999 verhuist de Brusselse onderneming naar een industrieterrein in Vilvoorde. “Als onze zaken goed draaien, dan is dat ook omdat we vanuit België opereren,” stelt hij vast. “Onze klanten weten dat we aan erg strenge hygiënenormen moeten voldoen, wat niet altijd het geval is in de oosterse landen.” Nu de drang naar ethnic food furore maakt in de Europese distributie, kan Sebahat het leven allicht bekijken van een kant die even roze is als sommige van zijn Turks fruit-variëteiten.