DE BEZEM VAN KENGO

BESTRIJDER VAN DE KORRUPTIE ?

De Wereldbank dringt aan op privatizering ? Geen nood. Op 5 mei sloot de Zaïrese eerste minister Kengo in Lausanne een overeenkomst met Swipco (Swiss Procurement Company) voor het beheer van de koper- en kobaltonderneming Gécamines en de hele Zaïrese mijnindustrie (zie Trends van 15 juni). En wat blijkt ? Achter deze deal schuilt de Zwitsers-Zaïrese luchtvaartmaatschappij Aeroleasing : de Zwitserse Swipco-voorzitter Philippe Jaccard is tegelijk bestuurder van Aeroleasing, dat toebehoort aan de Moboetoe-getrouwe Seti Yale en goede vrienden uit de Kengo-clan.

Aeroleasing werd in vereffening gesteld, nadat deze firma in december ’94 van de Bank van Zaïre nog 520.000 VS-dollar toegeschoven kreeg en dit ten koste van de uitbetaling van de legersoldij (uitgesteld op verzoek van Kengo’s minister van Financiën Pay Pay lettre Pay Pay W.S. Pierre n 428/CAB/MIN/FIN/94).

Deze minister van Financiën is berucht voor de manier waarop hij in de jaren ’85-’91 als goeverneur van de Bank van Zaïre miljoenen naar eigen bankrekeningen sluisde. Pay Pay bouwde in Kinshasa een paleis van 136 miljoen Belgische frank. Vandaag beschuldigen hoge ambtenaren deze minister van verduisteringspraktijken. Het gaat onder meer om 2.331.468.540 NZ of 22 miljoen Belgische frank, wat gestaafd wordt door dokumenten. Via zijn kabinetschef Elongo Ongana en een zekere Molay (code 0536), hoofdboekhouder bij de staatskas, tapt meneer Pay Pay (what’s in a name ?) geld af uit de algemene belastingen (DGC/OFIDA) en uit de heffingen op de petroleumindustrie. Zijn kabinetsadvizeur Kosisaka zou minstens 1,5 miljard NZ ontvreemd hebben “voor een onbekende bestemming”.

En wat wordt er intussen in het Westen verteld ? “Kengo heeft de steun van het Westen om de bezem te halen door de korrupte ekonomie, ” aldus Reuter. Is dit naïviteit van een westers persagentschap of simpelweg het klassieke gebrek aan inzicht in de Zaïrese complexiteit ? Buitenlandse korrespondenten, zelfs van prestigieuze agentschappen, zijn zoals diplomaten nooit lang genoeg op post om het lokale machtsspel te doorgronden. Reuter seint dat de westerse “waarnemers” verrast opkijken nu de president zijn fiat heeft gegeven voor het aanblijven van Kengo na een (beperkte) herschikking van zijn regering. Hierdoor distantieerde Moboetoe zich van zijn eigen fraktie in het parlement : de voorbije weken hadden de Moboetoe-getrouwen met de radikale oppositie samengespannen om de huidige premier te wippen ; westerse “waarnemers” zagen hierin de hand van Moboetoe om zich zo van de “lastige” Kengo te ontdoen.

De manier waarop het Westen door steeds dezelfde Zaïrese elite ingepakt wordt, grenst aan het onwaarschijnlijke. Eerst liet men zich als een mekkerende kudde op sleeptouw nemen door zogenaamde radikale opponenten onder leiding van Tshisekedi, nu gaat het met Kengo dezelfde weg op.

Dat pragmatici Kengo als een technokraat naar voren schuiven, tot daar aan toe. Maar dan graag zonder een aureool van heiligheid als “bestrijder van de korruptie”.

KENGO WA DONDOLuister naar mijn woorden…