De Belgische biljartkoning

De onderneming Iwan Simonis uit Verviers heeft het Doornikse bedrijf Saluc overgenomen van een Amerikaans fonds. De wereldleider in biljartlaken heeft nu ook het nummer één in biljartballen in handen.

Ze hebben er drie jaar voor moeten onderhandelen, maar midden mei wisten de gedelegeerd bestuurders van Iwan Simonis, Alan Phillips en Marc Simonis, definitief het laken naar zich toe te trekken. De wereldleider in biljartlaken nam in alle stilte de wereldleider in biljartballen Saluc over van de Amerikaanse durfkapitaalgroep Armand Capital Group. “Met de overname hebben we onze droom waargemaakt: twee wereldwijd leidinggevende biljartproducten onder één vaandel brengen”, zegt Alan Phillips. Iwan Simonis is sinds 1680 gevestigd in Andrimont (Verviers). Het is de oudste Belgische onderneming die nog actief is in de biljartsector en de enige textielfabriek ter wereld die laken voor de verschillende biljartdisciplines – biljart, pool, Russisch biljart, snooker – produceert. Het maakt de stoffen, die ook voor casinotafels gebruikt worden, in 25 kleuren: verschillende tinten groen en blauw, fuchsia (zeer geapprecieerd in Japan) en oranje voor Nederland. Ze worden verkocht in meer dan vijftig landen. “Ons merk is een wereldreferentie voor zowel de professionele spelers als de amateurs”, benadrukt Simonis.

Wol en biljartlaken

Iwan Simonis is een van de laatste paradepaardjes van het gouden tijdperk van het Vervierse textiel. In 1964 nam de groep Peltzer & Fils, al twee eeuwen een concurrent van Iwan Simonis, de vennootschap over. Die bezat op dat moment een wolspinnerij en een kleine weverij van biljartlaken. Ten tijde van de overname was Marc Simonis 13. Alan Phillips, wiens moeder een erfgename van de Peltzers was, kent hij nog van op de schoolbanken. Later gingen ze ook samen naar de universiteit.

“Mijn familie nam de vennootschap Iwan Simonis over omdat ze met Bayer een exclusief licentieakkoord had voor het spinnen van dralon. Het waren de begindagen van het synthetisch weefsel. Maar van al die textielactiviteit is uiteindelijk alleen het laken voor biljart- en casinotafels overgebleven. Die productie nam aanzienlijk toe in de jaren zeventig”, vertelt Phillips.

Dat Marc Simonis de onderneming leidt die zijn voorouders hebben gesticht, heeft volgens hem overigens niets met familiale roots, maar alles met het toeval te maken. “In 1993 zocht Alans oom Georges Peltzer een opvolger om de onderneming te leiden. Omdat ik heel mijn carrière in het textiel had doorgebracht, kreeg ik de job.”

Handelsingenieur Alan Phillips kwam in 1986 bij de groep Peltzer terecht, na een loopbaan in de banksector. Bij Peltzer leidde hij een van de bedrijven van de familiale groep, die zich voortdurend diversifieerde (zie kader Ballen, computers en software).

Vandaag is de onderneming uit Verviers de koning van het biljart. Ze heeft zeventig mensen in dienst en realiseert naargelang van het jaar een omzet van 8 tot 11 miljoen euro, waarvan 95 procent in het buitenland. “België vormt in de sector een kleine, stagnerende markt”, klinkt het.

Dat de Waalse onderneming weerstand kon bieden aan de economische crisissen en de concurrentie van de fabrikanten in lagelonenlanden, dankt ze aan haar vele investeringen in de modernisering van haar productieapparaat en haar obsessie voor kwaliteit. Het leverde het merk Iwan Simonis internationale faam op. Bovendien kijkt de onderneming ook niet op een marketinginspanning meer of minder om de bestellingen aan te zwengelen.

Uniek procedé

200 kilometer daarvandaan, aan het andere eind van Wallonië, was Saluc aanvankelijk actief in de chemische behandeling van leerlooierijproducten. Maar het ontwikkelde ook een uniek procedé om biljartballen te maken op basis van hars. Al dertig jaar rollen jaar na jaar miljoenen biljartballen van het merk Aramith de fabriek in Callenelle uit. Ze zijn te koop in meer dan 85 landen en brengen jaarlijks een omzet op van 25 miljoen euro. Of het nu in West-Europa is of in de Verenigde Staten of China, niet minder dan 80 procent van alle biljartspelers ter wereld gebruikt dagelijks Belgische biljartballen bij de beoefening van hun favoriete sport.

Het bedrijf met 180 werknemers is intussen ook aan het diversifiëren geslagen: behalve biljartballen fabriceert het industriële bollen, designbiljarttafels en biljarts die omgevormd kunnen worden tot eettafels, twee groeiactiviteiten.

Waarom gebeurde de overname precies nu? “Saluc was gezien onze activiteit een logisch doelwit. We hebben de evolutie van die onderneming altijd gevolgd”, leggen Simonis en Phillips uit. “De Amerikaanse aandeelhouder was niet gehaast ze te verkopen omdat Saluc een goed geleid en rendabel bedrijf is.” Saluc boekte in 2011 een nettowinst van 1,8 miljoen euro. De groep Peltzer et Fils financierde de overname met eigen middelen en leningen. Het overnamebedrag maakt het niet bekend.

Dankzij de acquisitie kan de groep Peltzer nu een biljartpool ontwikkelen met een waarde van 35 miljoen euro. “Onze producten zijn zeer complementair”, stellen de gedelegeerd bestuurders. “We mikken niet op industriële synergie. Het gaat om twee verschillende stielen en technologieën. Saluc is een chemiefabriek, Iwan Simonis werkt in het textiel. We gaan de ene fabriek niet vervangen door de andere. Een industriële herstructurering is niet aan de orde.”

Het belang van de toenadering is vooral commercieel van aard. Beide ondernemingen hebben een handelsfiliaal in de Verenigde Staten, de belangrijkste biljartmarkt ter wereld. “We gaan onze krachten bundelen op het niveau van de distributienetwerken en we gaan commerciële informatie uitwisselen om onze knowhow internationaal nog beter te verkopen.” Op die manier hoopt de groep haar voorsprong te behouden op die afzetmarkt, die eveneens lijdt onder de crisis.

SANDRINE VANDENDOOREN

Niet minder dan 80 procent van de biljartspelers gebruiken dagelijks Belgische biljartballen bij de beoefening van hun favoriete sport.