DE BELGEN IN FRANKFURT

VIJF.

Er mag dan al geen enkele Belg zetelen in het zeskoppige directiecomité van de Europese Centrale Bank, dat betekent nog niet dat er in de Eurotower in Frankfurt geen landgenoten te bespeuren vallen.

Pierre Petit is één van de naaste adviseurs van Tommaso Padoa-Schioppa, en dit op uitdrukkelijke vraag van het Italiaanse ECB-directielid. Petit verliet in 1990 de Nationale Bank van België om lid te worden van de zeskoppige cel economen die, in opdracht van de centrale bankiers, fase één van de Economische en Monetaire Unie (EMU) voorbereidde. “Ons groepje lag aan de basis van het Europees Monetair Instituut ( EMI),” vertelt hij niet zonder trots. In 1994 verhuisde de Belg van Bazel naar Frankfurt, waar hij binnen het EMI verder meewerkte aan de monetaire eenmaking van Europa.

In tegenstelling met Pierre Petit, die vooral met beleidsgerichte taken is belast, heeft Paul Mercier eerder een operationele opdracht. Mercier is algemeen adjunct-directeur van het directoraat-generaal Transacties. Zijn taak is vooral coördinerend, aangezien de monetaire acties in de eurozone op gecentraliseerde wijze plaatsvinden.

Derde landgenoot in Frankfurt is Koenraad De Geest, eveneens een oudgediende van de Nationale Bank. De Geest werkt al sinds 1996 voor de ECB, waar hij de afdeling Betalingssystemen onder zijn hoede heeft. Het zal u dus niet verbazen dat deze Belg het afgelopen weekeinde – toen de elf overschakelden op de euro – weinig rust kende. Maar ook in de toekomst blijft De Geest paraat: “De EMU zal nog meer veranderingen meebrengen binnen de markten en betalingssystemen.” Dit jaar staat alvast de verbetering van de grensoverschrijdende betalingen in zijn agenda. Zo kunnen ook u en ik mee genieten van de invoering van de euro.

Frank Moss is de Belg met de meeste internationale ervaring. In 1990 ruilde hij de buitenlandafdeling van de Nationale Bank voor het Internationaal Monetair Fonds ( IMF) in Washington. Nauwelijks vier jaar later verhuisde Moss naar het EMI in Bazel, waar hij de planningdienst leidde. Bij de ECB is deze Belg verantwoordelijk voor protocol en conferenties enerzijds en secretariaat anderzijds. Hij woont zowel de wekelijkse vergaderingen van het ECB-directiecomité bij als de tweewekelijkse bijeenkomsten van de raad van bestuur. Moss bereidt niet alleen de agenda en de dossiers van deze vergaderingen voor, maar stelt ook de verslagen op.

Ten slotte is er Eric Vermeir, die ook al zijn sporen verdiende bij de Nationale Bank. Sinds 1994 werkt Vermeir voor het EMI. Hij zit, net als Mercier en De Geest, in een operationele functie: Vermeir is verantwoordelijk voor de dienst Transacties. Behalve de administratie van de betalingen, is deze afdeling verantwoordelijk voor het ondersteunen van bepaalde munten, het coördineren van krediettransacties, en de administratie rond contracten met financiële instellingen waarmee de ECB samenwerkt.

Johan Van Overtveldt