De 10 stellingen voor 2005

Danny Reweghs
Danny Reweghs Directeur strategie Trends Beleggen

Als orgelpunt en samenvatting van deze ‘ Waarin beleggen in 2005′zetten we de belangrijkste verwachtingen voor dit jaar op een rij. Met persoonlijke kanttekeningen. De ervaring leert immers dat hoe meer iets ‘consensus’ is, hoe groter het risico dat precies het tegenovergestelde gebeurt. Wat zouden de verrassingen kunnen zijn ?

1. Beperkte groeivertraging

Eigenlijk hebben we nog nergens gelezen dat de groei (nog) hoger zal liggen dan in 2004. Vorig jaar was economisch gezien dan ook het beste van de afgelopen 28 jaar, zodat het nauwelijks beter kan. Volgens de prognose van 60 economen, weergegeven in het gezaghebbende magazine Business Week, zal de Amerikaanse economie 3,5 % groeien (tegenover 3,8 % in 2004). Dat lijkt slechts een bescheiden terugval. De monetaire en fiscale stimuli vallen weg in de VS en de grote tekorten ( twin deficits, begrotings- en handelstekort) moeten worden aangepakt.

Als dat niet of onvoldoende gebeurt, dreigt een dollarcrash met alle gevolgen van dien voor Continentaal-Europa en Japan. We vrezen dus dat de groei onder de verwachte cijfers zal uitkomen, zowel in de VS als in Europa. En mogen we zo zeker zijn van een blijvend hoog groeicijfer in China (zie ook stelling 2) ?

2. China beleeft een ‘zachte landing’

Ook zelden zo’n eensgezindheid gemerkt over de soft landing van de Chinese economie. China heeft de ‘juiste maatregelen’ getroffen om oververhitting te vermijden, zodat het groeiritme in 2005 zal worden teruggebracht tot 7,5 à 9 %, naargelang van de bron. Maar we behoren tot de categorie die toch waarschuwt voor de mogelijkheid van een harde landing.

Zo is het ons niet ontgaan dat de befaamde investment bikerJim Rogers in een interview verschenen in de Investor’s Guide van Fortune, een harde landing voor China verwacht in de loop van 2005. Rogers is nochtans sinds vele jaren een grote fan van China (zo laat de 62-jarige Rogers zijn 18 maanden jonge dochter tweetalig opvoeden : Engels en Mandarijn) en hij blijft erg optimistisch op lange termijn, maar dus duidelijk niet voor 2005.

3. Fed verhoogt, ECB verlaagt basisrente

We denken dat de centrale banken voor een bijzonder moeilijk jaar staan. De Federal Reserve (Fed, de Amerikaanse centrale bank) wil de basisrente terugbrengen naar ‘neutraal’ zonder dat dit de met schulden overladen Amerikaanse economie uit evenwicht brengt. Gemiddeld wordt de rente van de Federal Funds eind 2005 verwacht op 3,5 % (tegenover 2,25 % eind 2004). We denken dat het met die renteverhogingen niet zo’n vaart zal lopen als algemeen bij het begin van het jaar wordt verondersteld.

Anderzijds zou de Europese Centrale Bank (ECB) wel eens onder zware druk komen te staan om de basisrente te verlagen. De ECB heeft er – wegens de inflatiedoelstelling en de vrees voor een vastgoedzeepbel – niet veel zin in. Maar steeds lagere groeiprognoses kan de ECB onder zware (politieke) druk zetten om het alsnog te doen. Ook de algemeen verwachte verzwakking van de dollar kan de ECB ertoe aanzetten om de euro wat minder aantrekkelijk te maken door het renteverschil verder te laten oplopen. Het is echter nog lang niet zeker dat de ECB zal bezwijken, want het is ook niet bewezen dat die extra renteverlaging de groei in Europa zal stimuleren.

4. De langetermijnrente stijgt

De consensus wil dat de Amerikaanse langetermijnrente dit jaar stijgt tot 5,1 %. Dezelfde prognose als voor 2004. Die is (ook) niet uitgekomen. Voor Europa ligt de renteverwachting minder hoog, omdat de groeiprognoses door de zwakke dollar worden teruggeschroefd. Gezien we lagere groeicijfers dan voorzien verwachten, verwachten we ook weinig spectaculaire stijgingen voor de langetermijnrente. De Amerikaanse rente heeft wel meer stijgingspotentieel dan de Europese. We zien het renteverschil ( spread) tussen Amerika en Europa verder oplopen tot een vol procent (100 basispunten).

5. Aandelen te verkiezen boven obligaties

De uitspraak die we het meest hebben gehoord en gelezen de afgelopen tijd. De rente staat zo laag, dat die enkel maar kan stijgen, luidt de stelling. Maar de stijging zal in 2005 ‘mild’ zijn, zodat aandelen toch mooie kansen bieden. De beurzen kunnen 5 % (VS) à 10 % (Europa) stijgen dit jaar. Ook na de fraaie prestatie sinds maart 2003.

Daar durven we toch wel vraagtekens bij plaatsen. Mede ook door een verwachte terugval van de winstgroei bij de bedrijven. We vrezen dat de grote onevenwichten het een moeilijk jaar maken voor de aandelenmarkten en dat de kansen groter lijken dat we eind 2005 lager staan dan hoger tegenover het jaarbegin. Dus zetten we vraagtekens bij die ‘certitude’ voor 2005 en betwisten de vanzelfsprekendheid waarmee wordt gesteld dat aandelen het beter gaan doen dan obligaties.

6. Geringe beursvolatiliteit houdt aan

Op Wall Street is men het erover eens dat 2004 een van de saaiste jaren van de jongste decennia was. Weinig grote bewegingen, wat zich vertaalt in een VIX-index (die de beweeglijkheid van de markt weergeeft) op een dieptepunt. Het is ons opgevallen dat er heel wat beweging wordt verwacht voor de obligatie-, valuta- en grondstoffenmarkten, maar niet voor de aandelenmarkten. We zijn ervan overtuigd dat in de loop van 2005 de volatiliteit op de beurzen zal terugkeren als uiting van een toenemende zenuwachtigheid en ongerustheid.

7. Dollar zakt verder

Een tot twee maanden geleden waren er relatief weinig doemdenkers over het groene biljet. Maar de nieuwe, scherpe correctie – begonnen in oktober – heeft indruk gemaakt en het besef doen groeien dat de twin deficits wel degelijk een probleem zijn voor de VS en de dollar. Al verscheidene jaren hebben we een daling van de dollar in het vooruitzicht gesteld, zodat we het met deze stelling volmondig eens zijn. Maar daarom niet meteen. De overheersende mening lijkt ons momenteel iets té sterk dat de dollar nog met 5 % à 10 % zal dalen tegenover de belangrijkste munten (zoals de euro) in 2005.

8. Vastgoed blijft een veilige belegging

Het feit dat de beurzen het in de meeste landen vorig jaar hebben laten afweten, heeft ook te maken met de verdere opgang van de vastgoedmarkt. In de meeste westerse landen zijn de vastgoedprijzen het voorbije jaar met meer dan 10 % geklommen. Sinds het uiteenspatten van de zeepbel op de aandelenmarkten, hebben velen hun buik vol van de als veel té riskant beschouwde aandelen. Wegens de lage rentestand zien steeds meer investeerders heil in een vastgoedbelegging. Want ze zien onroerend goed wèl als een ‘veilige’ belegging. Gezien de enorme omvang van de stijging de afgelopen jaren, is de angst voor een vastgoedzeepbel volgens ons niet ongegrond en een groot gevaar voor 2005 en volgende jaren in de meeste ontwikkelde landen, zij het minder in België.

9. Grondstoffen zijn aan afkoeling toe

Ondanks het feit dat de grondstoffen al enkele jaren aan een stevige opmars bezig zijn na twintig jaar van doffe ellende, is er nog steeds relatief weinig aandacht voor deze activaklasse. Vele financiële instellingen zien het zelfs nog niet als een volwaardige investeringscategorie. Gevolg : deze activaklasse blijft zwaar ondervertegenwoordigd in het gros van de particuliere beleggingsportefeuilles. Pas sinds vorig jaar herleeft de interesse door de toegenomen aandacht voor de sterke groeicijfers in China. De ‘factor China’ is immers dominant voor de ontwikkeling van de grondstoffenprijzen. Gezien dit beleggingssegment pas recentelijk aan herontdekking toe is én de groeivraagtekens rond China, sluiten we zeker geen tussentijdse piek dit jaar uit. Een welgekomen terugval om daarna de opwaartse trend te hervatten.

10. Olie blijft duur

De opinie over de olieprijs is de afgelopen twaalf maanden wel heel sterk gewijzigd. De ‘grootste verrassing van 2004’ zal eind 2005 ongeveer op hetzelfde niveau staan, los van tussentijdse correcties, volgens de gemiddelde voorspelling van 39 USD per vat. Opvallend is dat tussen de tientallen prognoses er nauwelijks zijn die een olieprijs van meer dan 50 USD per vat voorspellen.

Het zal wel zo zijn, dat de olieprijs na de scherpe stijging in het grootste deel van vorig jaar aan een adempauze toe is, maar we hebben in het algemeen de indruk dat het stijgingspotentieel van het ‘zwarte goud’ nog steeds onderschat wordt. Is het niet in 2005, dan in de volgende jaren.n

DANNY REWEGHS

Door de enorme omvang van de stijging de afgelopen jaren is de angst voor een vastgoedzeepbel niet ongegrond.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content