CREATIEF MET AANDELEN

Vorige vrijdag liep hij in de kijker met de paginagrote campagne “Jean-Luc, hou woord!” in de Vlaamse kranten. André De Baere (43 j.) is voorzitter van het Instituut voor Ondernemingsparticipatie ( Inope), de grote pleitbezorger van werknemersparticipatie. In het najaar van 1997 volgde hij in die functie de ontgoochelde HBK-topman Gust Van Put op, die er na 17 jaar strijd en de zoveelste weigering van de regering de brui aan gaf.

In een open brief en met de openlijke steun van 55 bedrijfsleiders riep Inope premier Dehaene (CVP) op om zijn belofte inzake werknemersparticipatie na te komen. “De overheid kan het bedrijfsleven niet eeuwig in een 19de-eeuws keurslijf duwen,” vindt Waaslander De Baere. In 1977 studeerde hij af als jurist aan de UIA, liep stage aan de Antwerpse balie en in een bedrijfsrevisorenkantoor. In 1979 trad hij in dienst bij Colruyt, waar hij zeven jaar lang nieuwe winkellocaties zocht en het onroerend patrimonium beheerde. In 1986 stapte hij – met een graduaat in de bedrijfskunde van de KU-Leuven op zak – over naar de juridische dienst van Colruyt-dochter Dolmen Computer Applications.

Eind jaren tachtig sloot hij zich met diverse andere kaderleden aan bij de cv Klaperco, die via een collectief aandeelhouderschap (op dit ogenblik) ongeveer 3,5% van de aandelen van Colruyt groepeert. Als “opdrachthouder overheidscontacten” (een eufemisme voor lobbyist) van de distributiegroep proefde hij in 1991 voor het eerst van het publieke podium. Hij was onder meer de bruggenbouwer tussen de overheid en het bedrijfsleven in de problematiek van verpakkingsafval.

Jurist De Baere lijkt wel in de wieg gelegd om de perikelen die Colruyt zélf een tijdje terug ondervond met de RSZ (in verband met werknemersaandelen), in goede banen te leiden. Zo kwam hij terecht bij Inope, dat sinds oktober 1997 als aparte entiteit onder de koepel van het Instituut voor Bestuurders functioneert.

“Ik blijf stuiten op het dogmatische njet van de vakbonden en het immobilisme van de overheid,” klaagt De Baere, die klaarheid wil over de maximale heffingsvoet voor werknemersaandelen. Na zijn werkuren zoekt de Colruyt-manager geestelijke rust bij de beeldhouwkunst. Hij is medeoprichter van de lokale kunstkring “Pep in Gen” in het Brabantse Pepingen. Hij boetseert met klei, kapt in marmer en blauwe steen of vormt glassculpturen. “Zo’n vorm van creatieve arbeid bevordert het evenwicht en laat ook eens de andere helft van mijn hersenpan werken,” grijnst de vader van vijf kinderen.

Toch vindt De Baere dat hij geen “mede-eigenaar” is van Colruyt. Hij noemt zich in de eerste plaats een “medeondernemer”. De beurshype of beleggerskoorts zijn niet aan hem besteed. “Klaperco is geen beleggingsclub,” zo staat nadrukkelijk in zijn cv over het aandeelhoudersplatform bij Colruyt. “Evenwicht zoeken als werknemer en als mens,” is zijn filosofisch levensdoel. Aandelen kunnen hierbij helpen.