Charles Kaisin, heruitvinder van de uitvinding
Het venstertje van een wasmachine wordt een slakom. Een pak plasticzakjes van de supermarkt tovert hij om tot een trendy tas. En een onthalsde fles is nu een gesofistikeerde beker. Materiaal hergebruiken en transformeren is de rode draad in het werk van Charles Kaisin. Opgepast, genie aan het werk.
Info: www.charleskaisin.com, www.petitsriens.be, www.axelvervoordt.be, www.vange.be, www.pingolingo.com, www.delvaux.be, www.levif.be/weekend
C harlesKaisin (32) heeft alles om te slagen. Hij bulkt van het talent en de ideeën en weet zeer goed wat hij wil. Voeg daarbij een discrete maar efficiënte commerciële feeling. Bovendien heeft hij een groot hart, het geheugen van een olifant en een interessant adressenboekje. Een klein genie. Hij zegt ‘u’ tegen vuilnisbakken en geeft de formele uitvinding een nieuwe dimensie via de materie waaruit ze bestaat.
Charles Kaisin studeerde aan het Brusselse Sint-Lucas af als stedenbouwkundig architect en volgde via een uitwisselingsproject Productdesign aan de universiteit van Kyoto (Japan). Daarna trok hij naar Londen om er een master of art-certificaat in Industrieel Design weg te kapen aan het gereputeerde Royal College of Art.
Uiteenlopende opleidingen die zeer goed van pas komen om snel een functie of projectverantwoordelijkheid te bemachtigen in het atelier van Ron Arad – een van de pausen van het eigentijds design – of in dat van de Belgische lederwarenfabrikant Delvaux. Voor uitgever HermanMiller in Parijs selecteert hij het meubilair voor het EuropeesParlement in Straatsburg. Kaisin is van alle markten thuis: bij TonyGragg waagt hij zich aan koolstof-, glasvezel- of kevlarsculptuur; in het atelier van de grote architect JeanNouvel buigt hij zich dan weer over plannen voor een reclamemuseum in het Louvre en een woningproject in Sydney. Intussen neemt hij deel aan verscheidene groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland. Kaisin heeft dus lang genoeg staan sudderen: het wordt tijd dat ervan geproefd wordt!
Dokter voor voorwerpen
Kaisin vertrekt van de vaststelling dat er in onze samenleving te veel materiaal in omloop is. Volgens hem speelt de designer een richtinggevende rol in het gedrag van de burger. De basisidee is dus de eis een nieuw leven, een nieuwe identiteit te creëren voor de materie, en te onderzoeken hoe men zich een voorwerp eigen maakt via verschillende lees- niveaus.
Zo behoudt het gezandstraalde glas, de verheven bodem van een fles die bedankt is voor bewezen diensten, in zijn tweede gebruiksfase de sporen van vingers of lippen van degene die ervan drinkt. “Dat is een manier om een emotionele band en een individuele identificatie met het voorwerp te verwezenlijken,” legt Charles Kaisin uit.
Charles Kaisin ontpopt zich tot een dokter voor mensen en voorwerpen. Hij observeert en onderzoekt hun gezondheidstoestand, waar niemand nog om geeft. Want is het bijvoorbeeld normaal te noemen dat in de totale kostprijs van een fles water, het water minder kost dan de fles? En de fles minder dan de dop? Waarom niet terugkeren naar openbare kraantjes?
Naast het formele en inventieve aspect heeft het werk van Charles Kaisin iets van een politiek of burgermanifest. “Een van onze grootste uitdagingen is het beheren van die enorme afvalberg die zich ophoopt op ons continent,” stelt hij. “De wereld moet daarom evolueren naar een nieuw consumptieconcept. In de toekomst zal de consument producten voor eenmalig gebruik moeten weigeren en meer aandacht moeten besteden aan het repareren, huren en lenen ervan om ze aan het eind van hun levenscyclus uiteindelijk weer in te leveren bij de handelaar. De producent is verantwoordelijk voor de ‘wording’ van zijn product door zijn levenscyclus heen en hij heeft de plicht de afvalproductie maximaal te beperken.”
Liever geen kunstenaar-bohémien
Wat is de diepere motivatie voor zijn oriëntering en keuzes? Kaisin lijkt eerlijk in zijn antwoord: “Bezorgdheid voor anderen.” Blijkt bijvoorbeeld dat de designer samen met een twaalftal anderen golf- en kartingevenementen organiseert om fondsen te werven voor een weeshuis in Rwanda…
Dat alles houdt hem echter niet tegen om zich in onze consumptiemaatschappij te profileren als een echte zakenman. Zijn oeverloze creativiteit laat geen morzel ruimte voor de nonchalance van een kunstenaar-bohémien. De conceptie van een project eist veel tijd: van één tot drie jaar. “Ik innoveer, structureer, test en dan verkoop ik mijn rechten.” Die concepten van Charles Kaisin worden gedistribueerd door prestigieuze huizen: zijn drinkbekers uit wegwerpflessen zijn bijvoorbeeld beschikbaar bij antiquair AxelVervoordt (7 tot 10 euro per stuk), de uitrekbare basketbaltas is te koop bij Delvaux (335 en 385 euro) en de uitrekbare bank in plasticversie is vanaf 999 euro te koop bij VangeEdition.
Tot de lopende projecten van Charles Kaisin behoren voorts het ontwerpen van een juweel, een uitrekbare sporttas, een stopcontact voor het Belgische Chacon en betaalbare tuinmeubels voor Trifon in Luik. Voor de resultaten van deze projecten moeten we echter zeker nog tot volgend jaar wachten.
Intussen neemt Charles Kaisin op 22 oktober met een kledinglijn van gerecycleerd plastic deel aan de modeshow voor Spullenhulp in Sint-Pieters-Leeuw. En wie vanaf dit weekend in Kortrijk de biënnale Interieur bezoekt, kan de tijdelijke stand bewonderen die Charles Kaisin op basis van gerecycleerd papier realiseerde voor ons zusterblad Weekend/Le Vif. Een uitstekend idee om een medium te promoten dat wordt uitgegeven op papier. Maar of die stand ná de biënnale nog voor iets kan dienen?
Serge Vanmaercke
“De wereld moet evolueren naar een nieuw consumptieconcept.
In de toekomst zal de consument producten voor eenmalig gebruik moeten weigeren.”
Een van zijn succesrijkste voorwerpen is de Pingolingo-tas, een creatie op basis van plastic-zakjes van supermarkten en tuinslangen. De tas is te koop
bij Ligne, een van de meest prestigieuze designwinkels van het land.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier