Centen op tafel

Elke maand geeft een expert drie beleggingstips in zijn specialisme. Deze maand: Frederic Rozier, de Gentse expert twintigste-eeuws design en bezieler achter galerie Design 7, over beleggen in vintage meubilair.

BUY

“Belgisch design uit de jaren vijftig tot zeventig is internationaal ondergewaardeerd. Zeker in vergelijking met Frans of Zwitsers design uit die periode. Daar kan je als investeerder van profiteren. De ontwerpen van bijvoorbeeld Renaat Braem, Emiel Veranneman, Willy Van der Meeren, Lucien Engels of Jos De Mey zijn sterk en hebben evenveel internationale allure. Alleen is die markt nooit ondersteund door handelaars die de waarde enorm omhoog stuwen.

In Frankrijk zijn stukken van Jean Prouvé, Serge Mouille of Jeanneret serieus geboost door dealers die systematisch al hun werk opkochten en het mondjesmaat op de vintagemarkt brachten tegen hoge prijzen. Het verschil met de Belgische designers: hun productie was niet zo heel groot. Doordat de stukken relatief zeldzaam zijn, stijgen de prijzen wel. Maar als er té weinig zijn, is de markt te klein om er een hype rond te creëren. Daarom produceer ik binnenkort nieuwe edities van enkele oude Belgische ontwerpen onder de vlag Lost & Found. Zo ontstaat er aandacht voor de nieuwe én de oude versies. En dan zal de marktwaarde vanzelf aanzwengelen voor de oude stukken.”

HOLD

“De jaren tachtig waren een keerpunt in de designgeschiedenis: de essentiële stukken zullen later zeker veel waard zijn. Maar wie in de jaren tachtig voor veel geld een goed designmeubel kocht en dat nu op de markt gooit, zal er zijn geld niet voor terugkrijgen. Oude exemplaren zijn nu zelfs goedkoper dan de recente heruitgaves. Met andere woorden: de markt voor eightiesdesign beweegt nog niet. De typische jarentachtigmeubelen in Memphis-stijl zijn voor veel mensen qua look nog een brug te ver. In interieurs zie je nu vooral meubilair uit de jaren vijftig, zestig en zeventig opduiken: stukken met een retrolook die mensen kennen uit musea en magazines. Maar als de generatie die de jaren tachtig zelf niet meemaakte, design begint te kopen, zullen goede stukken uit die periode zeker in waarde stijgen. Denk maar aan vroege Memphis-creaties van Sottsass, Branzi of Kuramata.”

SELL

“In de jaren zeventig en tachtig waren er in België enkele bekende ontwerpers — denk maar aan Ado Chale, George Mathias en Willy Daro — die meubels maakten op de grens tussen kunst, kitsch en design. Om het oneerbiedig te zeggen: meubels waaraan iedereen op het zicht zag dat ze veel geld hadden gekost. Voor dat meubilair is wel internationale interesse en dat vertaalt zich in overdreven hoge prijzen. Een tafel met ingelegde stenen kost gemakkelijk 70.000 euro. Het plafond is bereikt. Dat Ado Chale nog steeds nieuwe tafels maakt omdat de vraag zo groot is, is op middellange termijn ook slecht voor de marktwaarde. Verkopen dus, voor de prijzen onherroepelijk zakken.”

THIJS DEMEULEMEESTER