Buitenlandse rekeningen zijn storm in een glas water

Staatssecretaris Bernard Clerfayt (FDF) ontmaskert minister Didier Reynders (MR)”, blokletterde sp.a-vicevoorzitter Dirk Van der Maelen vorige week in een persbericht over de buitenlandse rekeningen van de Belgen. Volgens de rode ridder tegen fiscale fraude loog de federale minister over de buitenlandse rekeningen van de Belgen in het parlement. Uit antwoord van de betrokken staatssecretaris van Financiën blijkt namelijk dat de fiscus nog weinig of niets gedaan heeft met de 621.144 meldingen, die ze sinds de invoering van de Europese spaarrichtlijn uit handen van de buitenlandse administraties ontving.

“Maar dit is een storm in een glas water”, repliceert Gerd Goyvaerts, vennoot van Tiberghien Advocaten. “Het betreft voornamelijk Belgen die in het buitenland een onroerend goed bezitten. Om hun nutsvoorzieningen – water, gas en elektriciteit – te betalen hebben zij een buitenlandse rekening geopend. Daarop ontvangen ze een beetje intrest. De rest voornamelijk zijn Belgen die in het buitenland werken. Velen hebben lang vóór 1 juli 2005 – de datum waarop de lidstaten verplicht werden onderling fiscale informatie uit te wisselen – hun eventueel zwart geld geregulariseerd, al dan niet via de eenmalige bevrijdende aangifte (EBA). De banken hebben hen meermaals op dit gevaar gewezen. Je moest echt wel zeer onzorgvuldig zijn om deze waarschuwing in de wind te slaan.”

“Het grootste deel van de inlichtingen betreft stortingen van intresten van geringe waarde”, bevestigt Clerfayt aan de Commissie van Financiën. In totaal belopen de bedragen iets meer dan 70 miljoen euro. Volgens Reynders onderzoeken de buitendiensten nu die rekeningen. “Maar dat is niet waar”, zegt Marc Vogelaers, stafmedewerker van de socialistische overheidsvakbond ACOD. “Navraag bij onze collega’s leert dat niemand enige opdracht heeft gekregen. Dat is een grove nalatigheid, waarvoor de minister van Financiën politiek verantwoordelijk is.”

“Maar het sop is de kool niet waard”, antwoordt Goyvaerts. “In praktisch alle gevallen hebben de belastingplichtigen die bewuste rekening op hun aanslagformulier vermeld. Het enige wat de fiscus zou kunnen doen, is alle uittreksels opvragen om uit te pluizen wie de rekening gespijsd heeft om op die manier eventueel een link naar een niet-gemelde rekening te vinden. Maar dat is zoeken naar een speld in een hooiberg. Het lijkt me niet opportuun om daar een legioen belastingcontroleurs op af te sturen.”

E.P.