Brassed Off

Het heerlijke “Brassed Off” van de Brit Mark Herman zet de oerdegelijke sociaal-realistische traditie van filmmakers als Ken Loach, Mike Leigh en Stephen Frears voort.

Terwijl een deel van de hedendaagse Britse cinema zich opwerpt als koortsige iconoclasten, met het trio Danny Boyle, Andrew McDonald en John Hodge (makers van “Shallow Grave” en “Trainspotting”) als lichtend voorbeeld, blijft de mank lopende economische situatie van het post-Thatchertijdperk cineasten en scenaristen inspireren. Schrijver en regisseur Mark Herman baseerde zich voor zijn verhaal vol romantiek, woede en humor op de sluiting van de Britse steenkoolmijnen, die door de Engelse regering vanaf 1984 in gang werd gezet. Herman, zelf afkomstig uit een mijnwerkersfamilie, heeft zich steeds nauw verbonden gevoeld met de strijd van de miners voor het behoud van hun werkgelegenheid. Hij speelde reeds geruime tijd met het idee om een film te maken over dit onderwerp. Temeer daar hij destijds met Steve Abbott (producent van de film) en Pete Postlethwaite (een van de hoofdacteurs) de weids vertakte stakingen en verzetsbewegingen steunde. “Brassed Off” moet tegen deze historische achtergrond gezien worden.

De plaats van handeling, het stadje Grimley, mag dan al een uitvinding van Mark Herman zijn, het blijft een waarheidsgetrouwe afspiegeling van vele nederzettingen in Noord-Engeland, Zuid-Wales en Schotland. “Brassed Off” is een woordspeling. Brass duidt op de koperinstrumenten in een orkest ; to be brassed off betekent zoveel als “er de buik vol van hebben”. Danny (rol van Pete Postlethwaite) heeft een lange carrière in de mijnschacht achter de rug. Sinds hij op rust is, wijdt hij zich met hart en ziel aan het dirigeren van de Grimley-fanfare waarmee hij hoopt deel te nemen aan het nationale kampioenschap in de Londense Royal Albert Hall. Hoewel de toekomst van het mijnwerkersstadje aan een zijden draadje hangt en er volop stakingen zijn, kan het enthousiasme van Danny en zijn fanfare niet gestuit worden. De terugkeer van Gloria ( Tara Fitzgerald), de charmante dochter van de vroegere orkestleider van Grimley, zet de mannenwereld van Grimley in rep en roer. Gloria speelt niet alleen vlekkeloos de bugel, ze knoopt tevens een relatie aan met haar jeugdliefde Andy (Ewan McGregor). Tot de dag dat de reden van haar komst duidelijk wordt. “Brassed Off” is een vitale komedie over la condition humaine. Ondanks zijn grimmig realisme, is het een voortreffelijke publieksfilm, waarin onbeschaamde sentimentaliteit gekoppeld wordt aan een woeste politieke stellingname, vertederende romantiek en een flinke dosis relativerende humor. De film werd op het Filmfestival van Gent ’97 terecht bekroond met de Publieksprijs en de Prijs van de Jongerenjury.

Piet Goethals

Brassed Off Voortreffelijke publieksfilm, ondanks zijn grimmig realisme.