Boren of niet boren

De energieonafhankelijkheid komt dichterbij. Het hangt van politieke beslissingen af of de VS verder die weg opgaan.

De auteur is energiecorrespondent van The Economist.

De Verenigde Staten zijn bijna zelfbedruipend in hun aardgasverbruik, maar niet in hun olieverbruik. Ze produceren 6,5 miljoen vaten ruwe olie per dag en importeren er 9 miljoen. De binnenlandse petroleumproductie neemt wel snel toe, maar de kloof blijft aanzienlijk. Als de Verenigde Staten voor hun energievoorziening onafhankelijk willen worden, moeten ze enerzijds meer olie en gas vinden en aanboren, en er anderzijds minder van verbruiken. Beide kunnen in 2013 een zetje krijgen.

Als zowel onshore als offshore olie en gas ontgonnen worden, dan kan met wat meeval de kloof tussen binnenlandse productie en verbruik gedicht worden, vooral als de export van gas de invoer van olie compenseert in de berekening van het primaire energieverbruik (alle energievormen bij mekaar geteld).

Nu de olie- en gaslobby het debat over de milieugevolgen van hydraulisch fractureren of ‘fracking’, de methode om schaliegas los te peuteren uit de harde rotsen waarin het opgesloten zit, gewonnen heeft, komt het erop aan meer van het spul te vinden.

De rest kan dan overgelaten worden aan een ondernemende olie- en gassector. Er bevindt zich nog heel wat zogenoemd conventionele olie en gas voor de kust van de VS. Grote delen van de Golf en hele stroken langs de Amerikaanse Oost- en Westkust zijn nog onontgonnen gebied. Barack Obama was niet bepaald scheutig om het moratorium op boringen in die wateren op te heffen. De meeste Republikeinen waren dat wel.

Er zijn twee beslissingen die de toon zetten voor de onafhankelijkheidsstrijd. Als de VS niet al zijn olie en gas zelf kan voortbrengen, nemen velen genoegen met zelfvoorziening voor Noord-Amerika. Dat veronderstelt meer invoer van Canadese olie. En dat hangt dan weer af van de aanleg van Keystone XL, een pijpleiding die olie zou aanvoeren van de noordelijke buur. Maar de politieke controverse over de plannen kan Canada doen beslissen pijpleidingen naar zijn westkust aan te leggen en zijn olie en gas naar de snelgroeiende markten van Azië te exporteren.

De tweede beslissing krijgt minder aandacht, maar is net zo belangrijk. Door de overvloed aan aardgas in de VS zijn de prijzen gekelderd. Om de gasstroom gaande te houden, moet een beter rendement gehaald worden. Een mogelijkheid is lng uitvoeren naar Europa en Azië, waar de prijzen hoger liggen. Een invoerterminal in Sabine Pass, Louisiana, die vóór de schaliegasboom gebouwd werd, kreeg een uitvoerlicentie. Vanaf 2016 vertrekt van daaruit Amerikaans gas naar het buitenland.

De president moet nu beslissen of het licht op groen gaat voor nog een hele reeks initiatieven om invoerinstallaties om te bouwen voor de export. Maar een grotere uitvoer kan de gasprijzen in het binnenland omhoog jagen en de economische stimulans die uitgaat van goedkope energie en de oplevende petrochemische industrie in de VS in gevaar brengen. Nu al één licentie gegeven is, is het moeilijk anderen dezelfde kans te ontzeggen.

Brandstofbesparing

Het lijkt intussen waarschijnlijk dat de import van energie eveneens daalt als de olieprijzen voor een lange tijd hoog blijven. Dat bevordert de verkoop van zuiniger auto’s. De regering kan daarbij steun verlenen en de toon zetten. Obama heeft al ingrijpende nieuwe normen voor brandstofbesparing voorgesteld.

De optimisten schatten dat de VS over tien jaar energieonafhankelijk kunnen zijn, als ze nog een paar miljoen vaten olie per dag meer produceren, de economie met een nog veel meer gas gevoed wordt en het mes gezet wordt in de historisch hoge verspilling van brandstof.

Of dat goed nieuws is, is twijfelachtig. Energieonafhankelijkheid en energiezekerheid worden vaak door elkaar gehaald. Zoals Japan aantoonde in de nasleep van de verwoestende tsunami van 2011, toen het erin slaagde een massa atoomkracht snel te vervangen door geïmporteerd gas, is de energiezekerheid beter gediend door deel te blijven uitmaken van de brede en flexibele globale energiemarkten dan door er volledig van afgesneden te zijn.

SIMON WRIGHT

Energieonafhankelijkheid is niet per se goed nieuws.