Bijtster steekt haar nek uit

Met Christ’l Joris krijgt Agoria een bijtster als voorzitter. De 55-jarige Joris aarzelde even, maar vond dat zij haar nek moet uitsteken. Dat zij in de mannenwereld van de technologische industrie meer diversiteit kan brengen, is mooi meegenomen.

“Ik denk dat weinig mensen mij zullen omschrijven als een diplomate”, lacht Joris. “Ik ben soms nogal impulsief.” Maar toch kan ze temporiseren als geen ander, ideaal bij overleg. Dat ze de marathon van New York heeft gelopen, werd bij haar benoeming dik in de verf gezet. Ze heeft zelfs al zes keer de eindmeet van een marathon gehaald. Venetië moet in oktober nummer zeven worden, als ze tijdig hersteld is van een gebroken voet, het gevolg van een skiongeval. Haar toekomstige gesprekspartners zijn dus gewaarschuwd. “Ik kan volhouden”, stelt de doctor in de sociale en culturele antropologie. “Ik heb veel energie die ik goed gedoseerd kan besteden.”

Joris is al lang voorzitter van het familiebedrijf ETAP, een producent van verlichtingssystemen met 600 werknemers. Daar heeft ze nog een rist voorzittersfuncties aan toegevoegd, bij Agoria Vlaanderen, Flanders Investment & Trade, het Rode Kruis Vlaanderen en de stichting Gillès, die kleinschalige economische projecten in ontwikkelingslanden financiert. Daarnaast heeft ze een handvol bestuursmandaten, onder meer bij de grafische groep Joos.

En toch ontkent de moeder van drie volwassen kinderen dat ze te veel hooi op de vork neemt door Agoria nationaal te sturen. “Ik ben met ETAP elke dag bezig, maar zeker niet elke dag even intens. Ik ben ook niet operationeel bezig en kan perfect terugvallen op professioneel management.”

Geen excuustruus

Joris volgt bij Agoria Paul Depuydt op. Die stond zijn stoel na minder dan anderhalf jaar af, nadat hij overstapte van Alcatel-Lucent Bell naar het chemiebedrijf Ravago. Depuydt gaf Joris veel goede raad mee. “Hij heeft me ook heel sterk aangemoedigd om dit te doen. Of dát goede raad is, zal nog moeten blijken.” Joris hapte trouwens niet meteen toe. “Geaarzeld? ( lacht uitbundig) Wees maar zeker! Maar als de federatie dat risico wil nemen, moet ik mijn nek ook maar uitsteken, vind ik.”

Dat Agoria een vrouw als voorzitter heeft, is een pluspunt, zei Agoria-gedelegeerd bestuurder Paul Soete. Joris ontkent ook zelf dat Agoria absoluut een vrouw als voorzitter wou. “Als dat de wens of belangrijkste overweging zou geweest zijn, had ik ervoor bedankt.” Toch geeft zij toe dat ze meer diversiteit kan brengen in de grotendeels mannelijke industriële wereld. “Vrouwen en mannen kijken soms op een andere manier naar dingen. Je oppert als vrouw andere vragen, ziet andere facetten of problemen. Hoe diverser het gezelschap, hoe rijker discussies kunnen zijn. We moeten trouwens dichter bij de samenstelling van de maatschappij komen, ook in bestuursstructuren.”

Joris wil nu haar tijd nemen om met Soete en het bestuur de beleidslijnen van Agoria verder uit te werken. “We beleven spannende tijden. Daar komt mijn engagement en belangstelling voor de industrie van pas. Ook ETAP zit in de technologische industrie. Vlaanderen, België en Europa mogen niet onderschatten hoe belangrijk de industrie is bij het creëren van welvaart. Ik wil er mee voor zorgen dat iedereen die boodschap in de oren geknoopt krijgt.”

Joris werd wel verrast door de grotere visibiliteit die zij nu krijgt. “Ik besef dat het er- bij zal horen, maar het is een aspect waarvan ik vrees dat mijn achtergrond misschien wat onvoldoende zal zijn. Ik ben nu eenmaal geen topmanager of tycoon.” Ze slooft zich ook uit om de rol van voorzitter niet op te blazen. “Het is belangrijk te weten dat het operationele domein niet dat van de voorzitter is. Een voorzitter is niet echt heel hands on.”

Joris heeft een dochter van bijna 24 en zonen van 27 en 29. Reageren op haar nieuw mandaat hebben ze nauwelijks gedaan. “De jongens omdat ze in het buitenland zitten, en de dochter omdat ze moet blokken. Maar dit is geen democratische beslissing. Ze weten dat als ik iets wil doen, ik dat ook zál doen. En ze weten dat ze zich moeten voorbereiden op af en toe een langere afwezigheid of op een venijnige reactie of artikel.” Niet dat dit er meteen staat aan te komen. “Ik heb geen grootse verklaringen klaarliggen en denk niet dat ik die ooit zal hebben.”

Door BERT LAUWERS, Illustratie: jens claessens

“Ik ben nu eenmaal geen topmanager of tycoon”