Beyers Koffie. Espresso di Puurs

Beyers Koffie klinkt Vlaams, de meerderheid van

het kapitaal werd Italiaans. Uit het land van De Benedetti arriveerde het vriendelijke geld van de Rubino’s. De espresso heeft een steunpunt in Vlaanderen voor zijn noordelijke zegetocht.

Aan de laadplaats sluimert een twintigtonner. Tienduizenden koffiepakjes van het Italiaanse merk Kose verdwijnen tussen zijn flanken. Hij rijdt naar Italië voor de bevoorrading van de supermarkten. Koffie is een Italiaanse passie, Puurs werd een brander van het nationale genotmiddel.

Karel Beyers, gedelegeerd bestuurder, en zijn familiale partners lossen hun greep op het splinternieuwe Beyers Koffie langs de A12 in Puurs prijskaartje 600 miljoen frank voor terrein, gebouw en uitrusting. Op zijn visitekaartje en de bedrijfssilo staat ook de naam Caffé Kimbo. De drie broers Rubino uit Napels verwierven meer dan 75 % van het kapitaal van Beyers Koffie en het opzet is, zo bevestigt Karel Beyers, dit percentage te doen uitmonden op 100 procent.

De familie Rubino is machtig in de Italiaanse koffie. Na de nummer één, Lavazza, volgen de Rubino’s met hun merken Kimbo, Kose en Café do Brasil. Hun jaarproduktie bedraagt 25.000 ton. Vandaag is de Kimbo-export 5 à 6 %, de zwakke lire helpt. De Italiaanse espressokoffie is modieus, zijn omzet groeit en de Rubino’s duwen hun markt richting Noord-Europa.

Beyers Koffie en Antwerpen besloten tot een echtscheiding. Het bedrijf was een monument in Borgerhout en op het Zuid. Een kombinatie van burengerucht, hoge investeringen en geharrewar over de exploitatievergunning dreven Beyers Koffie de stad uit. Een blitse nieuwe fabriek kost echter een vloed aan banknoten. Karel Beyers : “We leerden via een kollega de familie Rubino kennen. Deze plande de bouw bij een haven tussen Le Havre en Rotterdam van een Noordeuropese branderij om de verkoop buiten Italië te verhogen. Onze oogmerken en de hunne konden gehuwd worden. De Antwerpse mentaliteit beviel hen ook opperbest. We haalden met één klap ook de beste en meest efficiënte produktietechniek in huis. Alleen hadden we een investering van deze omvang nooit aangekund. Puurs is de tweede editie van een nieuwe branderij aan de rand van Napels. Ook de Rubino’s stikten in de stad. “

PLAATS DER LUSTEN.

Beyers Koffie brandt vandaag 4000 ton bonen. De geplande kapaciteit van de mega-hall is 6000 ton. Achter het gebouw ligt een terrein waarop een doublure van de eerste fabriek kan worden opgetrokken. De witte hall ruikt ambachtelijk, de machinerie is nochtans computergestuurd en schermgekontroleerd. De schroevedraaiers worden overvleugeld door de software manuals.

De koffiemarkt in West-Europa loopt terug. Over ’94 zakte de gemiddelde konsumptie met 6 % in België, met 2 % in Frankrijk, met 7 % in Nederland en Duitsland. “De 18- tot 27-jarigen verkiezen softdrinks en stappen slechts laat in de koffiemarkt. De omzet van de horeca loopt terug met 15 % en dat tast eveneens het koffieverbruik aan, ” bekent Karel Beyers. “In een inkrimpende markt is export vaak het beste tegenwapen. Beyers Koffie voert uit naar Frankrijk, Griekenland, Italië en Nederland. Het Oostblok veerde even op, maar dat effekt is alweer weg. “

Dertig procent van Beyers’ koffieproduktie is bestemd voor distributiemerken. Het partikuliere label-segment groeit duidelijk. Het verbruik in België bedraagt 57.000 ton. Daarvan geraakt 33.000 tot 36.000 ton in de winkelschappen en rond 20.000 ton in de horeca en instellingen. Multinationale bedrijven kontroleren 60 % van de Belgische distributiemarkt, de grootwarenhuizen 20 %. Karel Beyers : “Als je landelijk wil groeien, neem je marktaandeel af van anderen, daarom ben ik blij dat ik in de export kan. “

Zijn er nog mogelijkheden om Belgische branderijen te fuseren ? Neen, denkt Karel Beyers, de multinational Douwe Egberts kocht alles wat te kopen was : “Je kan nog wel verder in niches, bijvoorbeeld zoals Rombouts, Miko en Sas met hun filterkoffie. Onze filters worden in onderaanneming gemaakt door Sas. De eenkopsfilter is een Belgische specialiteit. ” De Groep Douwe Egberts is nummer 1 in België, Beyers Koffie staat op 4 of 5 en wil qua produktiekapaciteit opklimmen tot 2 of 3.

In 1965 bedroeg de prijs voor 1 kilogram ruwe bonen 50 frank. Tien jaar later was de prijs het vijfvoudige. Vandaag zijn er goede tot prima prijzen voor de koffieboeren. Robusta en Arabica halen 90 tot 120 frank per kilogram free on board in de verschepingshavens. De Rubino’s kopen ruwe bonen op de (jonge) koffietermijnmarkt van Antwerpen, vroeger handelden ze alleen via Napels, Genua en Triëste.

MOKKA EN DESSERT.

De Belgen hebben een goed ontwikkelde koffiekultuur. De doorsnee konsument koopt de kwaliteiten mokka en dessert. Daar wordt op de prijs gekonkurreerd. De branderscreëren dan ook nieuwe soorten topkoffie met een betere winstmarge. In het Kultuurjaar ’93 melangeerde Beyers Koffie Café d’Anvers, Jacqmotte brandt de Passion en Douwe Egberts schiep BlackLabel. Desalniettemin blijven de kopers weifelen. Het Belgische verbruik is 5,5 kilogram per kop, zoals in Frankrijk, maar daar slurpt de kenner al voor 10 % espresso-kwaliteit. In België is dat nog maar één procent. Karel Beyers : “Daarin kan veel meer gebeuren. “

F. Cr.

KAREL BEYERS (BEYERS KOFFIE) “Op de exportmarkt, daar moet het gebeuren. “