Belgisch luxebrillenmerk Charly Sax doorbreekt bijna-monopolie

De prijs van luxebrillen wordt kunstmatig hoog gehouden, met dank aan één internationale fabrikant. Het jonge Belgische merk Charly Sax zet zijn brillen tegen nog geen derde van de standaardprijs in de markt.

Dat luxe(zonne)brillen even duur zijn als pakweg een iPhone, vinden veel consumenten heel normaal. Maar wie zelfs alleen maar de materialen van beide producten vergelijkt, vindt de marktprijs van brillen al veel minder logisch. Een smartphone bestaat uit peperdure technologie, een designbril uit twee glazen en een omhulsel uit kunststof. De Amerikaanse tv-zender CBS legde eind 2012 in een documentaire uit waarom brillen zo duur zijn. Het Italiaanse bedrijf Luxottica bezit om en bij 80 procent van de mondiale markt in luxebrillen.

Enerzijds verkopen de Italianen dure licentiebrillen van Chanel, Prada, Versace of Ralph Lauren, anderzijds zetten ze in op eigen merken, zoals Oakly, Persol of Ray-ban, en eigen winkelketens. Wereldwijd draagt een half miljard mensen een Luxottica-bril; de jaarproductie bedroeg in 2011 nog 65 miljoen stuks. Het gevolg is dat een luxebril gemiddeld 400 euro kost, en dat jonge ondernemers zich laten afschrikken door de dominante positie van de multinational.

Nieuw merk

Antwerpenaar Stijn De Witte zag het echter als een opportuniteit en lanceerde met Charly Sax een nieuw merk van designbrillen. “Onze brillen en zonnebrillen zijn van dezelfde kwaliteit als die van de grote modehuizen. Een bril van Charly Sax kan je echter, inclusief de glazen op sterkte, kopen tegen een derde van de prijs. We hebben onze monturen zelf ontworpen, wij concurreren dus niet met discounters als Pearl of Hans Anders.” Op zijn website biedt Charly Sax brillen aan vanaf 95 euro, al kan dat bedrag nog wat oplopen als het bijvoorbeeld gaat om dunnere glazen op sterkte. Het prijsverschil met een bril van Prada of Versace is toe te schrijven aan het wegnemen van zowat alle schakels tussen productie en verkoop. Na de productie snoeit het Belgische merk ook in de kosten voor distributie en winkelruimte, en het neemt minder marge neemt op de glazen en de monturen.

Meten met de bankkaart

Op dit moment heeft Charly Sax zijn eerste collectie met veertien monturen en het verkoopt die via zijn webshop. Dat is geen evidentie. Wie een bril wil kopen, loopt daarvoor instinctief langs bij zijn opticien. Zeker voor een model met glazen op sterkte, ligt e-commerce minder goed in de markt. “Ofwel kennen mensen de sterkte van hun glazen, ofwel zijn ze langs geweest bij een oogarts die hen heeft verteld wat ze nodig hebben”, zegt Stijn De Witte. Met die informatie kan Charly Sax de juiste glazen bestellen, maar daarnaast moet het zicht krijgen op de pupilafstand van de klant. Goedkope leesbrillen uit de supermarkt gebruiken daarvoor de gemiddelde waarden van mannen en vrouwen. “Sommige onlinewinkels pakken het ook zo aan, maar wij (De Witte en zijn partners Aline Donckier en Joris Aeles, nvdr) vonden dat niet ideaal. Daarom hebben we gezocht naar een oplossing om de afstand digitaal te laten meten via de webcam.” Via de website of met een app voor smartphone of tablet kan de klant een webcamfoto nemen met een bankkaart voor de lippen. De magneetstrip is op elke kaart even lang, en zo kunnen ze de pupilafstand digitaal exact definiëren.

Nadat de klant op de site zijn pupilafstand heeft laten bepalen en de bestelling heeft geplaatst, geeft Charly Sax de gegevens door aan de glazenfabrikant. Ook daarin opteerde het merk voor een eenvoudige keten. De fabrikant plaatst de glazen zelf in de monturen en verzendt ze naar de klant. Dat beperkt de logistieke afhandeling tot één verzending, al kunnen klanten, in lijn met wat in kledingretail gebeurt, hun bril gratis terugsturen.

Wouter Temmerman