België verdampt voort
Een nieuwe federale regering raakt in 2011 eindelijk uit de startblokken na de langste regeringsformatie die België ooit heeft gekend.
De ploeg heeft van bij het begin lood in de schoenen. Het wantrouwen tussen de sterkhouders van de coalitie, N-VA en PS, werkt als rot in hout.
De regering-Di Rupo I zit met een drievoudige erfzonde, wat schizofrene toestanden veroorzaakt. Vlaamse nationalisten hebben het over confederalisme en Franstalige socialisten verdedigen dezelfde staatkundige hervorming onder de noemer federalisme. Het getouwtrek om meer of minder staatshervorming te realiseren, stopt niet.
Di Rupo en co borduren voort op de begroting 2011 die de ontslagnemende regering van Yves Leterme heeft opgemaakt. Haar maatregelen krijgen een meer structureel karakter, maar het is zeer de vraag of de Belgische financiën daarmee op het goede spoor zitten.
De regeringscoalitie tapt zoals vanouds uit het vaatje van besparingen en nieuwe belastingen. Er is geen sprake van de nodige omslag om het budget duurzaam te verbeteren en de kosten op te vangen die de veroudering van de bevolking meebrengt. Alweer slagen ministers er niet in een vooruitziend pensioenbeleid te voeren.
De coalitiepartners zitten evenmin op dezelfde lijn als ze het asielvraagstuk moeten oplossen. Er is weinig meer te merken van de grotere eensgezindheid tijdens de regeringsonderhandelingen dat het asielbeleid heeft gefaald en dat het nieuwe wegen moet inslaan.
De nieuwe regering ontsnapt, net als de vorige, niet aan de tweedeling van een Vlaanderen dat de weg van hervormingen wil opgaan en een Franstalig België dat het bestaande zoveel mogelijk wil behouden.
Kortom, Di Rupo I kwam op de wereld na een pijnlijke zwangerschap en bijzonder moeilijke bevalling. De baby heeft een zwakke gezondheid en er wordt zelfs getwijfeld aan haar levensvatbaarheid. Hoe dan ook, de politici kijken al verder, naar de volgende staatshervorming en naar de lokale verkiezingen in 2012. Die werpen hun schaduw tegen het einde van 2011 al fel vooruit.
Boudewijn Vanpeteghem
De Wereld in 2011
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier