BELGIE EN DE EMU

SZ mag blijven

Geen radicale hervorming, maar alleen een modernisering van onze verzorgingsstaat is er nodig om straks budgettair, competitief én leefbaar stand te houden in de Europese Economische en Monetaire Unie (EMU). Zo luidt de conclusie van Jozef Pacolet, professor aan de KU Leuven en directeur van het Hoger Instituut voor de Arbeid. In De Economische en Monetaire Unie en de Belgische economie peilt hij samen met vijf andere experts naar de impact van de EMU op ons sociaal-economisch huishouden. Het boek is een initiatief van de Studiegroep voor Europese Politiek, die zichzelf omschrijft als “een pluralistische en interdisciplinaire vereniging” met vertegenwoordigers uit diverse universiteiten en politieke, economische en sociale kringen. De uitgave gaat na hoe de EMU zich heeft ontwikkeld tot aan de invoering van de euro. Bovendien worden de gevolgen voor België onderzocht en aanbevelingen voor een accuraat beleid geopperd.

Pacolet stelt vast dat de gevreesde afbraak van het “historisch monument van de sociale zekerheid” er niet gekomen is. “Misschien werd zelfs meer dan elders in Europa vastgehouden aan de klassieke principes van een sociale verzekering,” dixit een voorzichtig formulerende Pacolet. “Dat in belangrijke mate het financieel evenwicht kan worden gevrijwaard met partiële, kostenbesparende, dus efficiëntieverhogende maatregelen, mag dan ook een bewijs zijn dat die verzorgingsstaat robuust is.”

Door de opeenvolgende saneringsmaatregelen liggen de collectieve uitgaven in België nu beneden het niveau van de buurlanden. Onder impuls van de convergentiecriteria om toe te treden tot de EMU, kan die inspanning aangehouden worden. Het reduceren van de schuld is trouwens de beste garantie om de collectieve bescherming intact te laten. Er is dus geen tegenstelling tussen het macro-economisch objectief en het sociale. De afbouw van de schuld vormt zelfs de meest efficiënte pensioenreserve.

Niettemin dringt Jean-Claude Koeune, chief economist bij de Bank Brussel Lambert en professor aan de UC-Louvain-la-Neuve, aan op een vermindering van de sociale uitgaven. Hij noemt het de enige manier om het primair budgettair overschot te verhogen zonder de toekomstige economische groei in gevaar te brengen.

Samensteller Paul Van den Bempt, ere-directeur-generaal van de Europese Commissie, wijst onder meer op de handicaps van een open economie als die van België en het risico op sociale dumping als het sociale Europa niet eensgezind ingevuld wordt.

LDD

Paul Van den Bempt (red), De Economische en Monetaire Unie en de Belgische economie. Intersentia, 167 blz., 975 fr.