BELASTINGPARADIJZEN VAN DE TOEKOMST?

Zijn er landen waar de Belgen nog met hun zwart vermogen kunnen schuilen? Botswana, Bulgarije, Roemenië en Singapore dienen zich aan als de belastingparadijzen van de toekomst. Naar verluidt trekt er ook anoniem kapitaal richting Israël. Professor Michel Maus: “Er wordt nog wat heen en weer geschoven met zwarte vermogens, maar het is een kwestie van tijd dat ook die landen buigen onder de internationale druk. Zo niet, worden ze internationale paria’s, wier burgers en ondernemingen per definitie verdacht worden als ze de grens oversteken.”

UITSTEL VAN EXECUTIE

Anton van Zantbeek, wiens advocatenkantoor Rivus ook in Zwitserland zit, zag het al eerder gebeuren. “Genève wierp zich op als een alternatieve internationale hub voor fondsen en verzekeringsmaatschappijen”, herinnert hij zich. “Andere centra, zoals Luxemburg en Londen, lobbyden hevig opdat Zwitserland dezelfde regels zou moeten toepassen. Dus is Zwitserland gezwicht. Singapore heeft nu dezelfde ambitie. Het zal echter ook plooien. Heel wat landen, die zich nu profileren als alternatief voor Zwitserland en Luxemburg, bieden trouwens niet wat zij wel bieden: rechtszekerheid. In sommige landen wil je echt je vermogen niet parkeren.”

Het is trouwens moeilijk het geld van die occulte belastingparadijzen in spe te repatriëren naar België. “De eerste vraag die elke Belgische bank vandaag stelt als er grote bedragen op een rekening komen, is: wat is de oorsprong?”, aldus fiscalist Jan Tuerlinckx. “Wie geen zinnige uitleg kan geven, mag zich eraan verwachten dat er een melding richting witwascel CFI gebeurt.”

Hetzelfde geldt mutatis mutandis voor Belgen die met hun zwart kapitaal willen vluchten in kunst, antiek, diamant of goud. “Je kan geen reis boeken of je Delhaize-kar vullen in ruil voor een Tuymans of goudstukken”, zegt Van Zantbeek. “Dat rotsvaste vermogen kan je niet liquide maken. Bovendien moet je die zogenoemde alternatieve fiscale vluchthavens kunnen aankopen. Geen enkel internationaal veilinghuis aanvaardt nog cash voor grote aankopen.”

Hetzelfde geldt in ons land, waar elke contante betaling boven 3000 euro verboden is. “Dat is peanuts als een paar miljoen euro aan zwart geld onder je matras ligt”, aldus Van Zantbeek. “Er zullen wel partijen op de markt zijn die voor een premie van 15 procent hoge bedragen in cash als betaalmiddel voor goud aanvaarden. Maar met die lui word je het beste niet gezien.”

Ook Stijn De Meulenaer, partner van het fiscale advocatenkantoor Everest, is kritisch over uitwijkstructuren: “Sommige belastingplichtigen hopen nog dat schimmige constructies met een Luxemburgse stichting en een anonieme begunstigde in Liechtenstein zullen standhouden. Het is uitstel van executie. Alle achterpoortjes gaan systematisch dicht, waarop de fiscus door de grote voorpoort zal binnenstappen.”

FISCALE VERHUIS

Een aantal fiscalisten wijst op een piste, die ook in de Franstalige economische vakpers opdook om zwart geld wit te wassen: verplaats het vermogen naar het Groothertogdom of Zwitserland en ga er ook wonen. “Wie deze raad geeft, begeeft zich op strafrechtelijk glad ijs”, oppert Van Zantbeek. “Het blijven frauduleus ontdoken Belgische belastinggelden. Ja, de kans op betrapping en vervolging is kleiner. Maar je blijft een fraudeur voor het Belgische strafrecht. Als dat ontdekt wordt, hang je.”

“Bloedlink”, noemt Jan Tuerlinckx de fiscale verhuis. “Je kan niet blijven verstoppertje spelen. Ooit zullen de rapporteringssystemen van de OESO Luxemburg en Zwitserland wel dwingen die informatie vrij te geven. Landen die het ooit heilige bankgeheim hebben getorpedeerd om hun internationale positie op andere financiële markten te garanderen, zullen ook in de toekomstige transparantieregels meestappen. Ooit zal de frauduleuze diehard met woonplaats in Luxemburg of Zwitserland ergens tegen de lamp lopen. In het kader van een internationaal strafonderzoek zullen de banken de exacte informatie doorspelen aan het gerecht.”

Na verloop van tijd is het zelfs mogelijk dat belastingfraudeurs in een volledig transparante wereld nergens meer veilig zijn, meent Tom De Clerck, fiscalist bij Tuerlinckx Advocaten. Hij wijst op de ubiquiteitsleer (alomtegenwoordigheidsleer). Die laat een rechter toe kennis te nemen van een buitenlands misdrijf als een van de bepalende bestanddelen zich in zijn rechtsgebied voordoet. Wie in Luxemburg geld witwast, loopt dus het risico aangesproken te worden voor belastingfraude in België. “Luxemburg wordt zelfs door Europa verplicht achter de in België ontdoken belastinggelden te gaan wanneer België daarom vraagt”, betoogt De Clerck. “Daarnaast voorzien steeds meer dubbelbelastingverdragen in de mogelijkheid voor de verdragsstaten elkaar invorderingsbijstand te verlenen.”

Van Zantbeek wijst op de selfdestroying prophecy. “Er zullen slimmeriken zijn die nu samen met hun zwart geld ook hun biezen pakken naar Luxemburg”, voorspelt hij. “Maar ook ambtenaren en politici lezen dit. Voor de fraudeurs hun weg in het Groothertogdom hebben leren kennen, zal dit achterpoortje gesloten worden. En dan zijn ze eraan voor de moeite.”