Het raakte de voorbije dagen wat ondergesneeuwd in de discussie over de modaliteiten van de effectentaks: hoeveel brengt de belasting nu echt op voor de schatkist? Vicepremier Kris Peeters (CD&V) blijft hameren op 254 miljoen euro. Maar wie neemt dat bedrag nog ernstig? En wie gelooft dat de hervorming van de vennootschapsbelasting budgetneutraal is?
De doelstelling om nog in 2018 of 2019 een begroting in evenwicht voor te leggen heeft de regering al laten varen. En van een sanering van de publieke financiën valt weinig te verwachten. 2017 wordt wellicht het enige jaar van deze legislatuur waarin de structurele sanering van de Belgische overheidsfinanciën (los van eenmalige maatregelen en conjuncturele ingrepen) in lijn is met de Europese doelstellingen: 0,7 procent zou er in 2017 worden bespaard. De andere jaren was dat amper 0,1 procent en in 2016 was er zelfs een verslechtering van het structurele begrotingssaldo met -0,1 procent.
Wordt de sanering van de overheidsfinanciën dan iets voor de volgende legislatuur? Het is nu al duidelijk dat dit vanaf 2019 de sociaaleconomische topprioriteit wordt. Er wordt weleens gezegd dat premier Charles Michel (MR) zich in dat geval naast Jean-Luc Dehaene kan hijsen als de meest efficiënte eerste minister in jaren. Dehaene loodste België de Europese muntunie binnen. Een regering-Michel II zou de overheidsfinanciën eindelijk op orde brengen. Maar in de jaren negentig bevond Dehaene zich in een economisch comfortabelere situatie. Hij kon nog de belastingen verhogen, want de Belgische fiscale druk behoorde toen nog niet tot de hoogste van de Europese Unie. Die deur is voor de huidige en de toekomstige regeringen op slot. Dehaene profiteerde ook van de dalende rentelasten. Daar kon de regering-Michel ook gebruik van maken, maar de rentelasten dalen niet eeuwig. De volgende federale regering heeft slechts één opdracht: voort besparen op de uitgaven.
Alain Mouton
Vanaf 2019 wordt de sanering van de overheidsfinanciën een topprioriteit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier