Bank u wel

Groeit er in Vlaanderen een alternatief instrumentarium voor ontwikkelingssamenwerking? Aan werkgeverskant manifesteren zich Kauri, CPP/Company Partnership Plan (zie inside, blz. 10). Maar ook de Vlaamse NGO’s (niet-gouvernementele organisaties) overwinnen stilaan hun klassieke pleinvrees ten aanzien van de bedrijfswereld.

Inpikkend op die nieuwe trend zette Frans Bourgois (58) de BedrijfsGiftenBank in de steigers. Medeoprichters van de BedrijfsGiftenBank (BGB) zijn aan de ene kant Agfa-Gevaert, Bekaert, Interbrew, Sidmar en Union Minière en aan de andere kant de grote Vlaamse NGO’s. “We willen er ook nog een aantal KMO’s bij,” zegt Bourgois.

Waarom een BedrijfsGiftenBank? “NGO’s kloppen steeds vaker voor sponsoring bij bedrijven aan, wat bij ondernemers tot een zekere moeheid kan leiden. Daarnaast merk ik van ondernemerszijde in een globaliserende wereldeconomie ook een groeiend engagement ten aanzien van het Zuiden: naast tal van discrete individuele initiatieven zien we acties van CPP, Kauri, Go&Do, Ingenieurs Zonder Grenzen. Maar andere bedrijfsleiders zijn ook wel bereid om iets te doen indien ze een betrouwbaar kanaal vinden. Die leemte wil de BGB als coördinerende organisatie vullen: giften samenbrengen en er via een toezichtsraad op letten dat de bedrijfsgelden ook efficiënt en op een professionele manier aangewend worden.” Volgens Bourgois wil de BGB de klemtoon leggen op de socio-economische waarde van geselecteerde projecten.

Frans Bourgois was gedurende twintig jaar professor informatica aan de Economische Hogeschool Sint-Aloysius (Ehsal) in Brussel. Hij doceerde er de vakken automatiseringsbeleid, systeemontwikkelingsmethoden en projectmanagement. In samenwerking met het NVKVV ( Nationaal Verbond van Katholieke Verpleegkundigen en Vroedvrouwen) was Bourgois de motor achter de zogenaamde ‘tweede automatiseringsstap’ in ziekenhuizen (medische en verpleegkundige dossiers). Voor hij in het onderwijs stapte, was Bourgois informaticus bij Orda B.

De voorbije twee jaar kwam Frans Bourgois in contact met NGO-kringen. Hij hielp onder meer Vredeseilanden/Coopibo, Broederlijk Delen en Pax Christi met hun informatisering. “Tijdens deze contacten ondervond ik dat er in die kringen nog sterke vooroordelen leefden ten aanzien van de bedrijfswereld. NGO-projecten koppelen aan winst is voor velen nog steeds een vorm van ketterij. Het probleem is echter niet de rentabiliteit of het eisen van een resultaatsverbintenis van NGO-projecten. De vraag is wát er met die winst gebeurt? Er is op dat vlak een kentering merkbaar.”