Baas in eigen huis

Redactie Trends

11-05-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:50

De belangrijkste gebeurtenis voor AT Kearney het voorbije jaar was niet de begeleiding van een of andere fusie of overname. Het was een MBO binnen de consultant zelf.

Tien jaar geleden werd het Amerikaanse AT Kearney overgenomen door EDS, een van de tien grootste outsourcers ter wereld. In die periode keek niemand daarvan op. Er was een duidelijke trend aan de gang waarbij grote consultants in handen kwamen van IT-bedrijven. Voorbeelden zijn E&Y, KPMG en PwC. Nu doet zich het omgekeerde voor: een consultant probeert zich los te maken van het moederbedrijf. In het verleden was immers gebleken dat consultants niet goed konden aarden in een nieuwe structuur. En er werden vragen gesteld over de onafhankelijkheid. Eind 2005 deed AT Kearney hetzelfde met EDS. Meer dan 170 topkaders kochten zich vrij via een managementbuy-out (MBO). Een MBO die volledig door de mensen van AT Kearney zelf wordt gerealiseerd. Er zijn geen externe financiers bij betrokken.

Al toen Wim Plaizier (44) in het voorjaar van 2005 aantrad als nieuwe CEO van het consultancybedrijf, waren de onderhandelingen in alle discretie aan de gang. AT Kearney slaagde waar andere spelers hun MBO-plannen moesten opbergen. In 2003 werd bij Deloitte, bijvoorbeeld, een soortgelijke MBO-operatie afgeblazen.

Dat AT Kearney EDS op termijn zou verlaten, stond in de sterren geschreven. “EDS keek meer op korte termijn en moet zeer snel resultaten halen. De relatiebusiness die consultancy is, denkt eerder aan de langere termijn,” legt Plaizier uit.

Ondanks de aandacht die uitging naar de MBO-operatie, verwaarloosde AT Kearney zijn corebusiness niet: adviesverlening aan (vooral) blue-chipbedrijven. Het bedrijf kent sinds twee jaar trouwens een duidelijke groei. Vorig jaar klokte het af op een omzet van bijna 800 miljoen euro. Ongeveer 5 % daarvan werd in België gerealiseerd. Cijfers die ook dit jaar haalbaar zijn. Plaizier: “Onze klanten bevinden zich op een markt die in volle evolutie is. Twee jaar geleden voorspelde ik dat China zijn overcapaciteit zal gebruiken om zijn exportpositie te versterken en zo zijn groei te bestendigen. Een voorspelling die is uitgekomen. Het verheugt me ook dat de raad die veel consultants gegeven hebben, werd opgevolgd: het kon niet anders dan dat westerse bedrijven aan schaalvergroting moesten doen om de concurrentie met China aan te gaan. En dat hebben ze ook gedaan. Wat niet moeilijk te voorspellen was, want veel onder hen zaten op een berg cash. Een fusie- en overnamegolf was de logica zelf.”

Zonder die consolidatie is de basisindustrie (chemie, staal, farma,…) in Europa ten dode opgeschreven. “Dat is ook wat ik onze klanten vertelde,” zegt Plaizier. “Ik zei het nog een paar jaar geleden op een conferentie in Amsterdam: eerst vonden de Europese spelers China een verleidelijke vrouw waarmee ze een relatie wilden aangaan. Maar over een aantal jaren wordt het een jaloerse echtgenote die de Europese industrie in gevaar brengt.”

Plaizier is dan ook verheugd over de consolidatie in een aantal sectoren zoals staal. Tevens voorspelt hij grote veranderingen in de dienstensector. “China is de fabriek van de wereld, maar zal ook meer en meer proberen om in een verdere fase van het productieproces een graantje mee te pikken. En dat betekent dat ze ook op vlak van distributie gaan concurreren.”