HET PARLEMENT IN DE FOUT.
Het verwijt dat de artsensyndicaten, ondanks alle retoriek, enkel het inkomen van hun leden willen beschermen, vindt Jacques de Toeuf, chirurg van het Brusselse Molière Ziekenhuis, onterecht. Zijn mandaat als voorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten ( BVAS) loopt eind deze maand af. “Voor de arts zijn de tijden van de grote omzetten, dure wagens en imposante huizen voorbij. Maar nooit heb ik een geneesheer horen klagen over een verslechterd inkomen. Voor ons syndicaat is dat geen uitgangspunt voor de discussies geweest, met uitzondering dan van de oogartsen een paar maanden geleden.” De BVAS haalde vorige week krantenkoppen met haar dreiging het tarievenakkoord op te blazen als het parlement de ereloonsupplementen inperkt. Niet de BVAS gijzelt hierdoor het parlement, het is die laatste die de lont in het kruit werpt volgens de Toeuf: “Volgens de wet onderhandelen artsen en ziekenfondsen over de honoraria. Als het parlement nu ereloonsupplementen vastlegt, is dat een eerste stap naar het bepalen van de honoraria zelf, en dus naar het opblazen van een wettelijk vastgelegd systeem. Als het parlement de bevoegdheid over de honoraria wil, is dat zijn goed recht. Maar ik zie niet in waarom de artsen hun tijd zouden spenderen aan moeilijke onderhandelingen over honoraria, en ook over terugvorderingen bij overschrijding van budgetten, correct gebruik van de nomenclatuur, controle op de overconsumptie… als het parlement over alles langszij beslist.”
Binnen de BVAS betwist niemand dat de maatschappij vragen mag stellen aan de artsen, alleen is er weerstand tegen het detailingrijpen van de overheid in de uitoefening van de praktijk. “Vooral minister van volksgezondheid Marcel Colla (SP) heeft de neiging alles in KB’s te willen gieten,” zegt de Toeuf. “Ik ben gerust bereid tot evaluatie van de kwaliteit. Maar tot nog toe werd het argument kwaliteit alleen maar gebruikt om maatregelen in het Staatsblad te verantwoorden. Nooit heeft de overheid geld voorzien voor een aanpak gericht op kwaliteit. Zij gaat ervan uit dat, zolang de normen worden gevolgd – architecturale vereisten voor ziekenhuizen, kwalificatiecriteria voor personeel, en zo meer – kwaliteit daar automatisch uit voortvloeit.”
In de commissie artsen-ziekenfondsen, die onder meer onderhandelt over de honoraria, bezet de BVAS negen van de elf zetels voorzien voor de geneesheren. De BVAS wordt beschuldigd verkiezingen steeds uit te stellen omdat dan zou blijken dat ze oververtegenwoordigd is. “Wij zijn absoluut niet bang voor verkiezingen,” zegt de Toeuf. “Alleen vinden wij dat zoiets veel geld kost en willen wij liever een zetelverdeling op basis van een ledentelling. Ook in veel andere geledingen van het maatschappelijk middenveld worden middelen en invloed verdeeld volgens het aantal leden, zoals bij de ziekenfondsen bijvoorbeeld.”
JOZEF VANGELDER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier