Antwerpse diamantairs krijgen de bons

Voor een derde van de Antwerpse zichthouders van De Beers valt de bijl. Zij verliezen het exclusieve aankooprecht voor ruwe diamant van het diamantconcern. Schieten de diamantairs en ook de politici eindelijk

Enkele zogenaamde zichthouders van het diamantconcern De Beers kregen vorige week een discreet telefoontje: vanaf 1 januari 2004 worden ze geschrapt van de lijst DTC-zichthouders. Dat zijn diamantairs die van De Beers Trading Company een exclusief aankooprecht krijgen op ruwe diamant uit mijnen van het beursgenoteerde concern (tijdens de zogenaamde zichtsessies). De maatregel treft in Antwerpen een vijftiental firma’s op 35 wereldwijd die (in een eerste fase) uit de lijst van 120 DTC-zichthouders worden geschrapt. Vooral Antwerpen, in mindere mate New York en Tel Aviv, krijgen klappen. De Beers wil geen commentaar kwijt. Begin 2004, wanneer de maatregel van kracht wordt, zal het concern een Sightholder Directory publiceren.

Traditioneel was meer dan een derde van de zichthouders gevestigd in Antwerpen: 48 grote en kleinere. Antwerpse diamantairs reageren verbitterd. Sommigen waren twee tot drie decennia lang afnemers van De Beers-diamant. Zij vrezen dat tientallen arbeidsplaatsen verloren gaan en dat de laatste slijpers de genadeslag krijgen. “Wie uit de boot valt, krijgt om de twee jaar een herkansing,” sust Lynette Hori van DTC.

De afslanking werd twee jaar geleden in het vooruitzicht gesteld bij de bekendmaking van De Beers’ nieuwe Supplier of Choice-strategie. Onder druk van zijn aandeelhouders kondigde De Beers een alliantie aan met het luxehuis LVMH (Louis Vuitton Moët & Chandon Hennessy) voor de lancering van een eigen diamantmerk. Tegelijk mikt De Beers op samenwerking met grote diamanthuizen met wereldwijde afdelingen, ook met nichespelers die zich onderscheiden door hoogwaardige, eigen ontwerpen of zich eveneens koppelden aan dure luxemerken. Alleen zij kunnen DTC-zichthouders blijven. De kleinere, Vlaamse en joodse ambachtelijke diamantbedrijfjes uit de Antwerpse diamantwijk zijn geen partij meer. Hun plaats wordt vooral voor Indiase diamantbedrijven (al dan niet) in Antwerpen ingeruild. Er meldden zich al honderd nieuwe kandidaat-zichthouders, meestal Indiërs.

“Trage diamanthandelaars worden uit de markt gewerkt,” zei Dilip Mehta van Rosy Blue, de grootste diamantzaak ter wereld, enkele weken geleden in Trends. DTC mikt op partners met een efficiënt distributie- en marketingsysteem die de hele waardeketen beheersen, van het ruwe steentje tot en met de verkoop van gepolijste diamanten in luxeboetieks onder een eigen merk of van De Beers. “Veel chassidim (joodse diamantairs) kunnen niet mee met de globalisering,” zegt Ramesh Mehta, een Antwerpse diamantair in The Wall Street Journal. Ongeveer 80 % van de ruwhandel wereldwijd gaat door Indiase handen en dus ook 60 % van de 22 miljard euro die de diamantbusiness in Antwerpen voorstelt.

Voor Peter Meeus, algemeen directeur van de Hoge Raad voor Diamant ( HRD), wordt het recente “routeplan van de HRD” nu hoogdringend. “Zo kunnen we in de Antwerpse diamantwijk nieuwe activiteiten ontplooien, onder meer in de juwelenhandel, en ruimte scheppen voor bijkomende tewerkstelling. We hebben een nieuw wettelijk juridisch en fiscaal kader nodig en een aangepaste infrastructuur voor de betere juwelenindustrie. Juwelen moeten snel in- en uitgeklaard kunnen worden.” Hij verwijst naar de werking van het Diamond Office.

E.B.