Als de melk overkookt, stinkt de stoof

Frank Vandenbroucke (sp.a) heeft gelijk als hij zegt dat de volgende Vlaamse regering “op een assertieve manier moet wegen op de federale staatshervorming”. Het is echter zeer de vraag of alle socialistische neuzen in dezelfde richting staan. De bewindsman krijgt wel steun vanuit onverdachte hoek. De OESO pleit in haar jongste rapport over België voor een veel grotere responsabilisering van de deelstaten.

Een absolute noodzaak, maar de Franstaligen willen niet mee uit schrik voor verarming. Die vrees voedt hun verzet tegen elke Vlaamse maatregel die iets meer doet voor de eigen bevolking, bovenop het federale beleid. Een onbegrijpelijke houding, die neerkomt op ‘wij kunnen het niet, dus jullie mogen het niet’. Wel, zo kan dat niet. Zeggen dat het Vlaamse gunstigere beleid de solidariteit in gevaar brengt, slaat nergens op.

Het is de erfzonde van de staatshervormingen: het zuiden van het land zet de tering niet naar de nering. Reactie van de Vlamingen: wij zijn met meer, dus wij krijgen meer. Pineut van dat gemarchandeer: de federatie. En die zegt: zo kan het niet langer, want we zijn onze toekomst aan het verkwanselen. Bedrijfsicoon Paul Buysse zei het vorige week in Trends als volgt: “Ik vrees voor een gigantische verarming van onze regio”. Een terechte vrees.

De lichten stonden al op rood vóór de economische crisis. Ze verkleurden naar heel donkerrood. Ingrepen zijn meer dan nodig. De politiek heeft veel te lang getalmd met de voorbereiding van de kosten die de vergrijzing van de bevolking zal meebrengen. En daarbovenop kwam de economische crisis. Het wordt alle hens aan dek en elke overheid zal haar deel moeten doen. Niet het minst de Franstalige regeringen, waarvan het te kwistige beleid het hele systeem ondermijnt.

Vlaams egoïsme? Helemaal niet. Vlaanderen is solidair met het zuiden van het land. Wie het tegendeel beweert, is te kwader trouw. Het noorden van het land vraagt alleen dat het zuiden meer inspanningen doet om de toekomst op langere termijn te vrijwaren. Die inspanningen zullen er snel na 7 juni moeten komen of de druk op de Belgische pot zal nog verhogen. En zoals Herman De Croo (Open Vld) het zei: “Als de melk overkookt, stinkt de stoof”.

Dat deed het in de liberale burgeroorlog, tussen LDD en Open Vld, die aan de gang is. Dat doet het nog altijd in de PS die er maar niet in slaagt een einde te maken aan corruptie en affairisme. Waals minister Didier Donfut is de recentste graaier in een lange rij. De PS-top brandmerkte hem, terecht, in een poging de electorale aderlating te stelpen. Maar: wie vertrouwt die mensen nog?

De volgende zomer wordt cruciaal voor onze welvaart. Begroting, staatshervorming, enzovoort, het komt allemaal samen. Veel tijd is er niet. Vrij vlug zullen de politici zoals konijnen naar een lichtbak staan kijken naar de federale verkiezingen van 2011. Ook dat kan niet langer. (T)

Focus.

“Een tournée générale kan niet”, blz. 36.

Door Boudewijn Vanpeteghem