Albert II: Kuifje in China
Het had iets onwezenlijks, de viering van de 71ste verjaardag van koning Albert II, met de militaire parade en kanonschoten op het Plein van de Hemelse Vrede, de meerstemmige ‘Bonne Anniversaire’ van een Chinees gidsenkoortje, de gebloemde waaier en het werk van Molière als cadeau voor onze vorst en het obligate ‘hiep, hiep, hiep… hoera’ aan de ingang van de Belgische ambassade van de meegereisde rectoren, professoren, bedrijfsleiders, bankiers en journalisten.
Want buiten dreigt een handelsoorlog. Op 31 mei noemde Bo Xilai, de Chinese minister van Handel, de kritiek en de geplande beperkingen van Europa en Amerika op de massale Chinese textielimport “ongegrond” en “fout”. En prompt veegde hij de exportheffing op 81 producten – die hij eerst had beloofd – van tafel. De kans dat EU-commissaris Peter Mandelson gebruikmaakt van artikel 242 in het kader van de WTO-overeenkomst om de jaarlijkse invoertoename op een zevental Chinese producten te beknotten tot maximaal 7,5 %, neemt toe.
Niemand twijfelt aan die enorme toevloed van Chinese import. Zo steeg in België de invoer van truien en herenbroeken in het eerste kwartaal al op forse wijze (met respectievelijk 747 en 2044 %) ten opzichte van vorig jaar. In hetzelfde kwartaal kwamen ook 278 % meer T-shirts en 313 % meer hemden op onze markt.
Dat heeft inderdaad een impact op de tewerkstelling. Vijfhonderd banen zouden al zijn gesneuveld, aldus textielfederatie Febeltex, en er wordt gevreesd voor 2000 jobs dit jaar als die tendens blijft aanhouden. Het is inderdaad een feit dat er nauwlettend moet worden toegezien op zogenaamde oneerlijke Chinese dumpingpraktijken en inbreuken op namaakregels.
Maar dat we er eigenlijk nog niet klaar voor zijn, mag niet gelden als excuus. Elke betrokkene kon de situatie al tien jaar geleden voorspellen, toen de eerste gesprekken over de opheffing van de textielquota’s voor Chinese textielimport en de toetreding van China tot de WTO op gang kwamen.
Het probleem is dat die spanningen nu een Pavlov-reflex van protectionisme op gang brengen bij diverse Europese lidstaten, inclusief België. Met alle gevolgen van dien. Een herinvoering van quota’s of andere handelsbarrières zal de verloren jobs in de textielindustrie niet doen terugkomen. Hogere prijzen schaden bovendien de Europese consumptie en retail.
Van discussies of constructieve gesprekken over de Chinese exportbeperkingen naar België en Europa was niets te merken tijdens het koninklijke bezoek naar China. Alsof die realiteit niet bestond. Jawel, er werd even plichtsmatig van gedachte gewisseld over die andere netelige kwesties – Taiwan, de mensenrechten en het Europese wapenembargo – maar dat werd door diplomaten omschreven als “routine”.
De uitstap van koning Albert is vooral uitgespeeld als een middel om de banden tussen België en China aan te halen. Dat heeft zo zijn verdienste. Het bezoek had echter een te hoog Kuifje in China-gehalte. De kans is klein dat het de irreële angst voor globalisering en vrijmaking van wereldwijde handel bij vele Belgen heeft weggenomen.
Een studie waaruit de krant De Standaard deze week citeerde, wees uit dat een halve eeuw liberalisering van de wereldwijde handel het gemiddelde Amerikaanse gezin een inkomensstijging van 175.000 dollar (gemiddeld 5000 dollar per jaar, rekening gehouden met een loopbaan van 35 jaar) zou hebben opgeleverd. Reken dat even uit voor de gemiddelde Belg en koppel daaraan het fundamentele belang van open (en uiteraard ook eerlijke) handelsrelaties met China, en de missie van koning Albert had een totaal andere dimensie kunnen krijgen.
Piet Depuydtg
De kans is klein dat het bezoek van koning Albert aan China de irreële angst voor globalisering en vrijmaking van wereldwijde handel bij vele Belgen heeft weggenomen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier