ALBERT FRÈRE

Uit welingelichte bron vernam Trends dat Albert Frère een plaats op de Vlaamse milieumarkt wil veroveren. Na de overname van IJsboerke eind vorig jaar is de Nationale Portefeuillemaatschappij ( NPM) – via Fibelpar en Erbe in handen van de familieholding Frère-Bourgeois – op zoek naar een afvalbedrijf in onze contreien. Vorige maand ving dit durfkapitaalfonds bot, toen Europees Commissaris Karel Van Miert zijn veto stelde tegen NPM’s bod op de Sita-belangen in België (ex- Lyonnaise des Eaux). Uiteindelijk ging de Britse groep Shanks & Mc Ewan met de buit lopen (zie Trends, 12 maart 1998).

Opmerkelijk is dat Frère voor deze poging een alliantie sloot met Hendrik Seghers, een bekend tegenstander van de Franse nutsgroepen. In zijn boek “De nieuwe collaboratie” pleitte de voorzitter van de Seghers Better Technology Group nog voor een sterke rol van de overheid om een vuist te maken tegen de Franse dominantie in de Vlaamse milieusector. Aangezien Frère echter een belangrijke referentie-aandeelhouder (8%) is binnen de nieuwe megafusie Suez/

Lyonnaise des Eaux – tevens grootmoeder van Watco, de Belgische marktleider in de sector – deed deze unieke combinatie bij heel wat waarnemers de wenkbrauwen fronsen. De krant De Morgen sprak zelfs over Seghers als Flamand de service voor Frère, zodat de Waal eerst Sita België kon inpalmen om daarna alle betrokken bedrijven opnieuw door te verkopen aan Suez/Lyonnaise, die dan meteen een monopoliepositie op de Belgische afvalmarkt zou verwerven.

Maar dit scenario klopt niet, aldus onze bronnen. In de overeenkomst met Frère zou staan dat Frère alleen maar in de overname van Page, het Waals afvalbedrijf van de Sita-groep, betrokken werd: NPM (40%), Seghers (40%) en de investeringsmaatschappij voor het Waals gewest (20%). Seghers zou de Vlaamse milieubedrijven van Sita – Fusiman, Sobry en Vancoppenolle – volledig voor zijn rekening nemen. Volgens dit scenario heeft Frère als Wallon de service voor Seghers gefungeerd.

Wie wie heeft gebruikt, doet nu niets meer ter zake. De Europese Commissie stak een stokje voor heel de operatie. Vraag blijft echter of Shanks & McEwan in eigen land het hoofd kan bieden tegen een eventueel onweerstaanbaar overnamebod van bijvoorbeeld Compagnie Générale des Eaux of – wie weet zelfs – Lyonnaise des Eaux.