Alarmfase in de textielsector

Na de onheilstijdingen die de afgelopen weken de textielindustrie teisterden, is nog meer slecht nieuws op komst. Er hangen donkere wolken boven Uco Textiles, Bekaert Textiles en Beaulieu International Group.

De textielindustrie, met interieur-textiel op kop, krijgt het zwaar te verduren. Vorige week nog kondigde Domo aan dat het zijn vinylafdeling sluit, waarbij een 150-tal banen op de helling komen te staan. Dat was slechts een voorlopig sluitstuk in een reeks van herstructureringen die we de voorbije weken over ons heen kregen. En de sector maakt zich op voor nog meer slecht nieuws.

Eerstdaags krijgt de ondernemingsraad bij Uco Textiles het verdict te horen van het huiswerk dat de onderneming de voorbije maanden maakte. In werkgeverskringen is te horen dat de ingreep het predicaat ‘drastisch’ mag worden opgekleefd. En ook de vakbonden vrezen een harde sanering. De ultieme beslissing werd al enkele keren verdaagd, maar verder uitstel zou er dit keer niet meer komen, luidt het bij de bonden.

Keith Hull, de nieuwe CEO van de overkoepelende holding Uco Raymond – een joint venture tussen Uco en het Indiase conglomeraat Raymond – maakte de voorbije weken alvast een rondreis langsheen de verschillende divisies van de groep. Bij het Gentse dochterbedrijf Uco Sports-wear werd alvast een nieuwe algemeen directeur binnengehaald. Alain Vermeersch zou niet langer op post zijn en werd vervangen door Jacky Bonami, een 45-jarige manager met ervaring in herstructureringen. De vakbonden bij Uco verwachten zich aan het ergste. Zegt Nico Reyns van ABVV-Textiel: “Het bedrijf kampt met een enorme tijdelijke werkloosheid, en momenteel is zelfs de levering van grondstoffen in het gedrang gekomen.”

Bij Uco Sportswear werken volgens de bonden ruim 420 mensen, maar een aantal werknemers zou de voorbije weken zelf al zijn opgestapt. Jacky Bonami bevestigde aan Trends enkel dat hij aan de slag is gegaan bij Uco, maar weigert verder alle commentaar. Daarvoor verwijst hij door naar hoofdaandeelhouder Philippe Vlerick, die op zijn beurt enkel kwijt wou dat er de komende weken een raad van bestuur is gepland. “Voor de rest valt er niks te melden”, aldus Vlerick.

Onzekerheid troef

Ook bij matrasstofproducent Bekaert Textiles wordt september de maand van de waarheid. Eind deze maand legt het beursgenoteerde moederbedrijf Gamma Holding zijn nieuwe plan voor aan de ondernemingsraad. De Nederlandse groep zag in het eerste halfjaar de omzet van de divisie Sleep Care Fabrics dalen met 7 %. De businessunit – waar Bekaert Textiles onderdeel van is – werd geconfronteerd met een snel dalende vraag naar geweven matrasstoffen. Door de stagnerende huizenmarkt had het bedrijf te kampen met fors lagere volumes in zowel de Verenigde Staten als Europa en met negatieve valuta-effecten. Daarom plant de groep in Europa herstructureringen.

Wat de gevolgen voor Bekaert Textiles zijn, wou Gamma nog niet meedelen. De Belgische divisie zag vorig jaar zijn omzet dalen met 9 %, tot 153 miljoen euro. “We vrezen dat er harde klappen zullen vallen”, klinkt het in vakbondskringen. Dat zou dan de derde herstructurering in vier jaar zijn. “Sinds 2004 werden zo al 705 banen geschrapt”, zegt ABVV-afgevaardigde Yrida Decroubele.

Werd het gros van de ontslagen tot nog toe opgevangen door vervroegd pensioen en interne mutaties, dan is de vrees nu groot dat er naakte ontslagen zullen vallen. Van de verschillende vestigingen van Bekaert Textiles zijn het West-Vlaamse hoofdkwartier in Waregem en het Duitse Schoedel het zwakst gepositioneerd binnen de groep. In Waregem, waar zo’n 450 mensen werken, is de gemiddelde tijdelijke werkloosheid in de weverij dit jaar al opgelopen tot 15 %. En deze maand zelfs tot 40 %. Een onhoudbare situatie beseft men ook in vakbondskringen. De vestigingen in Turkije en Tsjechië doen het relatief goed, en kunnen bogen op een loonkostenvoordeel ten opzichte van de andere vestigingen. Bij het bedrijf zelf was gedelegeerd bestuurder Paul De Meulemeester niet beschikbaar voor commentaar.

En ook boven Beaulieu International Group (BIG) pakken de onweerswolken zich samen. Nadat BIG Floorcoverings dit voorjaar zijn afdeling geweven karpetten sloot, goed voor een verlies van zowat 100 banen, zouden ook bij andere afdelingen herstructureringen aangekondigd worden. Zowel bij de zachte vloerbedekkingen als bij Berry, de laminaatpoot, zouden de knipperlichten branden. En ook de vrij jonge vinyldivisie van BIG kampt met de problemen die Domo Cushion Floor uiteindelijk de das omdeed: het is een investeringsgedreven unit met overcapaciteit en lage marges. Woordvoerder Kurt Van Camp zegt niet op de hoogte te zijn van eventuele plannen. Uittredend CEO van BIG, Christophe Deroose, blijft eveneens op de vlakte. Hij erkent wel dat het vandaag alle hens aan dek is. Deroose die volgende maand als CFO bij de dienstengroep Acerta aan de slag gaat, wordt opgevolgd door het duo Dirk Dees en Francis De Clerck. “Als dat geen teken aan de wand is”, zegt een textielondernemer over het feit dat de familie opnieuw de operationele leiding opneemt.

Al deze ‘grote’ onheilstijdingen verbergen dan nog een resem van kleinere ingrepen, zoals de sluiting van de ververij bij De Witte Lietaer in Lauwe, dat onderdeel werd van de Duitse groep Aunde Achter & Ebel. De activiteit wordt stopgezet en overgebracht naar Wervik.

Shake-out is begonnen

Fa Quix, de gedelegeerd bestuurder van de beroepsfederatie Fedustria, kan noch wil de individuele dossiers bevestigen, maar geeft toe dat hij zijn hart vasthoudt voor de komende weken. “De malaise is begonnen in september vorig jaar, en de situatie is niet langer houdbaar. We hebben een bijzonder lastig semester achter de rug, en er dient zich geen beterschap aan.”

Eind 2006 telde de Belgische textielsector naar schatting 33.300 werknemers in een duizendtal bedrijven. In 2007 daalde de werkgelegenheid met 3 %, een verlies van zowat 1000 jobs. Niemand die durft te voorspellen wanneer het dieptepunt wordt bereikt. “Vandaag beleven we de aangekondigde shake-out van de textielsector”, zegt een werkgeversafgevaardigde. “Men heeft het moment gemist voor een consolidatie die de sector nodig had. De streek is groot geworden door familiale concurrentie. Maar diezelfde concurrentie is nu ook de spreekwoordelijke ‘angel’. Men zei altijd dat het wachten was op de derde generatie voor de consolidatie, omdat die met minder emotionaliteit en na-ijver zou regeren. Het valt te hopen dat de derde generatie nog aan de slag kán komen.”

Een harde analyse die textielondernemer Pierre Lano niet helemaal deelt. “We beleven vandaag een uitzonderlijke situatie door een samenloop van uitzonderlijke omstandigheden.” Die uitzonderlijke omstandigheden zijn een algemene conjunctuurvertraging, de stijgende grondstof- en energieprijzen, en het Britse pond dat dit jaar nóg in waarde daalde, nadat het in 2007 al een waardevermindering van zowat 10 % liet optekenen.

Sommige van de Belgische producenten halen tot een derde, uitzonderlijk zelfs de helft van hun omzetcijfer op de Britse markt. “Er zijn Nederlandse cowboys op de markt die met hun prijzen in Groot-Brittannië hebben gebradeerd“, zegt Lano. “Ze willen de markt helemaal naar zich toe trekken. Ten koste van de rentabiliteit.” Hij doelt daarmee op de broers Hoekman van de Nederlandse Condor Groep. Het Limburgse Ralos uit de Condor Groep, dat enkele weken geleden de boeken neerlegde, zou de prijs hebben moeten betalen voor die agressieve prijspolitiek.

In een globale context zien ook internationale vloerenconcerns als Mohawk – het moederbedrijf van Unilin (Quick-Step) – of Armstrong vandaag zwarte sneeuw. De Amerikaanse vloerbekledingsmarkt is met 25 tot 30 % ineengezakt. (T)

Door Lieven Desmet