20 JAAR VANDAAG. Mooi en meedogenloos

Voor Debby Van der Velden zijn vakantiejobs onontbeerlijk om kleding, uitgaan en reizen te financieren. Schaf het belastingvrije studentenplafond af, zegt deze dynamische twen.

Afspraak in La Rocca in Lier. Normaal mag je geen foto’s in techno-tempels maken, maar Debby Van der Velden heeft alles geregeld. De jonge ekonomiestudente (zie kader : Trendy Twen) gaat tussen twee lessen en een studentenjob door hier geregeld met haar vriend(inn)en uit.

Net zoals bij veel van haar generatiegenoten beheersen uitgaan en kleding het leven van deze trendy twintiger. Pluk de dag is haar motto : “Bij elke gelegenheid vind je mij op een terras in de zon. Dat is pas echt genieten. ” Maar daar is geld voor nodig, veel geld zelfs. Daarom doet Debby dochter van een klassiek gezin uit de middenklasse al vanaf haar zestiende studentenjobs, zowel in de zomer als tijdens het akademiejaar. Eerst als verkoopster in een aantal kledingzaken, zoals Palace. Later als dienster bij de fastfoodketens Pizza Hut en McDonald’s. Soms aan de lopende band (deegwarenfabrikant Molco). Zelfs als ze op vakantie gaat, zoekt ze baantjes. Vandaag heeft ze drie bij-jobs : demonstratrice voor Promotions, hostess voor Gregg Interim en enquêtrice voor Censydiam.

ZELFSTANDIG.

Ondanks enkele slechte ervaringen in de horeca, heeft Debby altijd met plezier gewerkt : “Als student misbruiken ze je soms wel, maar uiteindelijk leer je veel, ontmoet je veel mensen en krijg je een brede vorming. Bovendien ben ik dankzij die karweitjes veel zelfstandiger geworden. “

De studierichting toegepaste ekonomische wetenschappen (TEW) sprak haar aan omwille van de algemene vorming en de goede vooruitzichten op de arbeidsmarkt. Over haar kansen in het bedrijfsleven twijfelt ze niet : “Met mijn universitair diploma en ervaring als jobstudente mag dat geen al te groot probleem zijn. Het al dan niet vinden van een job ligt toch grotendeels aan jezelf. Het volstaat om jezelf goed te kunnen verkopen… en daar heb ik gelukkig geen problemen mee (lacht). Misschien zal ik in het begin geen al te interessante baan hebben, maar je kunt je altijd opwerken. “

En carrière wil en zal Debby maken. In welke job weet ze nog niet, maar het financiewezen spreekt haar wel aan. Debby : “Ik vind alles interessant, van marketing tot internationale ekonomie. Uiteindelijk heb ik als specialiteit voor financiering gekozen, omdat het met geld te maken heeft. Met een goede kennis over de financiële mekanismen in de wereld heb je meer kans om goed te verdienen. Daarom heb ik de beurs ook als onderwerp van mijn eindwerk gekozen. Hoewel ik zelf nog geen kapitaal of zin heb om in een beleggingsklub te stappen, kijk ik graag naar de drukte van de dealersrooms op televisie. “

Hoewel geld een groot deel van haar leven beheerst, zegt Debby ook stil te staan bij de grote, maatschappelijke vraagstukken van deze tijd. Enig engagement op politiek of sociaal vlak hoort daar niet bij, wel ellenlange diskussies over milieu, kanker en aids met vriend(inn)en. Debby : “Solidariteit is uit, individualisme is in. Iedereen koncentreert zich op zijn eigen problemen. Je merkt dat bijvoorbeeld aan het doorgeven van notities op de unief. Dat gaat niet meer zo makkelijk als vroeger. Daarnaast staan de traditionele waarden zoals huwelijkstrouw en verzorgd uiterlijk weer centraal. Maar echt piekeren doe ik niet. Daarvoor lach ik te veel graag. “

ANTIBELASTINGEN.

Wel maakt ze zich druk over het belastingvrije maximum dat studenten per jaar mogen verdienen om fiskaal ten laste te blijven. Debby : “Dat nettobedrag van 71.000 frank (inkomsten ’95) is veel te laag. Daar kan ik mijn jaarlijkse uitgaven niet mee betalen. De regering zou deze beperking beter afschaffen om jongeren aan te moedigen snel de arbeidsmarkt te leren kennen. Het gevaar dat ze dan sneller hun studies opgeven, zal niet groter zijn dan nu. Je moet gewoon je maat weten. Zo stop ik altijd met m’n vakantiejobs minstens twee maanden voor m’n eksamens. “

Wat fiskale fraude betreft, bevestigt Debby de Dimarso-enquête, die De Morgen in april jongstleden publiceerde. Net zoals 55 % van haar generatiegenoten ziet ze weinig of geen graten in ontduiking van belastingen. Op de repliek dat fiskale fraude diefstal is, wordt lakoniek geantwoord : “Wat krijg ik daar voor terug ? Als jobstudent betaal ik nu toch ook al sociale zekerheid (RSZ). Als ik zie wat een werknemer maandelijks van zijn loon overhoudt, loop ik de muren op. Ze zouden beter niet meer over brutobedragen spreken, maar alleen de nettowedde vermelden, dan is de pil niet zo bitter. Ik zou er dan ook niet mee inzitten heel m’n leven in ‘t zwart te moeten werken”.

ERP

DEBBY VAN DER VELDEN. Ik zou er niet mee inzitten heel m’n leven in ‘t zwart te moeten werken.