Vooruitblik beursweek: ‘The trend is your friend’, maar welke trend?

Ook deze week zal de financiële sector zich storten op de notulen van de jongste Fed-meeting, om ook maar de minste aanwijzing te zoeken over hoe het Amerikaanse rentebeleid, dat zo bepalend is voor alle financiële markten wereldwijd, zal evolueren. © Belga Image
Jef Poortmans
Jef Poortmans redacteur bij Trends

Ook deze week zal er genoeg nieuws zijn om de kortetermijnanalyses te voeden, maar voor particuliere beleggers doen alleen de lange termijntrends en -zekerheden ertoe.

Iedereen die van dichtbij of veraf bezig is met de beurs en economie lijkt de weg kwijt. Van doorgewinterde analisten tot ervaren economen, niemand lijkt een duidelijk en standvastig zicht te hebben op wat we de komende maanden kunnen verwachten. De beurskoersen zijn volledig richtingloos geworden. Tot eind juni kleurden de belangrijkste aandelenindexen wereldwijd nog donkerrood tegenover begin dit jaar. Sindsdien hebben ze daar al een flink stuk van goedgemaakt. Is dit een tussentijdse koersopstoot of al het begin van herstel?

Momentum op komst

Midden juli gingen de aandelenkoersen vlotjes door hun 50 daagsgemiddelde, een belangrijke technische momentumindicator. Momenteel schurken ze tegen de volgende belangrijke horde, het 200 daagsgemiddelde. Als ze dat de komende week of weken doorbreken, kan dat een hoop algoritmische signalen bij professionele beleggers doen afgaan, waardoor de huidige koersopstoot nog even zal blijven duren.

The trend is your friend. Voorlopig althans, want we zitten nog altijd in een omgeving waarin die trend even snel weer kan keren, afhankelijk van het nieuws van de week. Er zijn momenteel evenveel economische signalen en bedrijfsnieuwtjes die de beurskoersen hoger kunnen stuwen als er zijn die ze kunnen laten vallen. Ondanks de niet-aflatende pogingen van analisten, strategen en economen om voorspellingen te doen, staan pogingen daartoe in de huidige omstandigheden gelijk aan waarzeggerij.

Ook deze week zal de financiële sector zich storten op de notulen van de jongste Fed-meeting, om ook maar de minste aanwijzing te zoeken over hoe het Amerikaanse rentebeleid, dat zo bepalend is voor alle financiële markten wereldwijd, zal evolueren. En die notulen vormen maar een van de vele financieel-economische indicatoren die wekelijks uitkomen. Cijfertjes, grafieken en percentages die dagelijks als vers geschudde tarotkaarten uitgedeeld worden aan het wereldwijde financieel-economische complex dat daar zijn zienerskwaliteiten op loslaat. Tevergeefs, want volgende week kunnen die indicatoren op exact het tegenovergestelde wijzen.

Er zijn nog zekerheden

De onzekerheden zijn ongezien talrijk. De centrale banken zitten gekneld tussen een hardnekkige inflatie en een vertragende economische groei. Sinds de coronapandemie heeft de aanbodkant van de mondiale economie de ene ontwrichting na de andere moeten verteren, van chiptekorten tot de huidige energiecrisis als gevolg van de oorlog in Oekraïne. De perfecte storm, zeggen sommigen, die de economie en de beurzen nog lang zal teisteren op een manier die we nog nooit gezien hebben.

Maar het is oppassen geblazen met zulke uitlatingen. Men verpakt het soms als this time is different – alom bekend als een van de gevaarlijkste mantra’s in de beurswereld – terwijl het eerder this week is different moet zijn. Al die bewegende deeltjes op het spelbord van de mondiale economie en beurswezen bieden elke week weer nieuwe ontwikkelingen om zich blind op te staren. Maar de trends die ertoe doen, overstijgen die wekelijkse of maandelijkse ontwikkelingen.

Inzicht in die trends en een aantal stelregels kunnen beleggers helpen de kortetermijnschommelingen te overstijgen. Zo is belegd blijven altijd beter dan pogingen doen om de markten te timen. Daarnaast blijven aandelen de meest rendabele en zekere beleggingsvorm voor de lange termijn. Deze grafiek spreekt boekdelen. Bekeken in jaarlijks opeenvolgende periodes van tien jaar, was het jaarlijkse rendement van de aandelenmarkt maar in vier van de afgelopen 110 jaar negatief. In jaarlijks opeenvolgende periodes van vijftien jaar of meer is dat rendement nooit onder nul gegaan.

Tot slot: de prijs doet ertoe. De waarderingen die beleggers betalen voor aandelen, bepalen grotendeels de rendementen die ze er in de toekomst op zullen halen. In dat opzicht kunnen beleggers de recente dalingen alleen maar verwelkomen, omdat ze de aandelenwaarderingen in de meeste gevallen onder het gemiddelde van de afgelopen tien jaar hebben gebracht. Dat wil niet zeggen dat daarmee de bodem onder de koersen gelegd is. Die waarderingen kunnen nog verder naar beneden. Als de winsten beginnen te dalen, moeten de koersen nog verder zakken om weer in lijn te komen met dat historisch gemiddelde. Dat zal dan weer afhangen van het antwoord op de vraag of er een recessie komt en hoe zwaar die in de winsten van de beursbedrijven zal vreten. En daarmee zijn we weer bij de kortetermijnwaarzeggerij.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content