Volgens de definitie van “dunbevolkte gemeente” van Eurostat, telt Vlaanderen maar drie plattelandsgemeenten meer. Vlaanderen raakt dus steeds meer verkaveld.
Toegepast op de iets ruimere definitie van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), blijkt dat Vlaanderen nog twintig plattelandsgemeenten heeft. Bond Beter Leefmilieu (BBL) vestigt hiermee de aandacht op een becijfering van de FOD Economie over landelijke gebieden.
Er bestaan twee concepten om de landelijke en de niet-landelijke gebieden te onderscheiden: het concept van de OESO en het concept van “graad van verstedelijking” dat werd ontwikkeld door Eurostat. Volgens de definitie van Eurostat zijn maar drie gemeenten in heel Vlaanderen “dunbevolkt”: Sint-Laureins in Oost-Vlaanderen en Alveringem en Vleteren in West-Vlaanderen.
Met de iets soepelere definitie van de OESO zijn er twintig plattelandsgemeenten in Vlaanderen. De meeste plattelandsgemeenten liggen in de Westhoek (Damme, Zuienkerke, Diksmuide, Heuvelland, Langemark-Poelkapelle, Vleteren, Alveringem en Veurne) en vijf in Limburg (Gingelom, Meeuwen-Gruitrode, Voeren, Heers, Herstappe). In Oost-Vlaanderen (Sint-Laureins, Wortegem-Petegem, Maarkedal) en Vlaams-Brabant (Bever, Herne en Pepingen) zijn er telkens nog drie landelijke gemeenten, in Antwerpen slechts één (Ravels).
“Vlaanderen is een van de sterkst verkavelde regio’s van Europa en er blijft bijna geen Vlaams platteland meer over”, aldus Erik Grietens van de BBL. “Dit ontluisterende beeld is het gevolg van jarenlange verwaarlozing van de ruimtelijke ordening in Vlaanderen. Merkwaardig genoeg stuurt de Vlaamse overheid hier niet bij. Integendeel: verkavelen en versnipperen gaat ongestoord en in versneld tempo voort.”
