De evolutie van de woningprijzen in België op lange termijn vertoont sterke regionale patronen. Zo is de samenhang veel groter tussen regio’s binnen eenzelfde taalgebied, met Antwerpen als leidende regio.
De evolutie van de woningprijzen in België op lange termijn vertoont sterke regionale patronen. Zo is de samenhang veel groter tussen regio’s binnen eenzelfde taalgebied, met Antwerpen als leidende regio.
Dat blijkt uit een studie van Vives (Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving), de denktank van de KU Leuven. Voor de studie, die vandaag werd gepresenteerd, werd de evolutie van de woningprijzen in België tussen 1980 en 2011 onder de loep genomen.
Taalgrens De onderzoekers ontdekten dat de woningprijzen op lange termijn in verschillende regio’s sterk samenhangen. Opvallender is echter dat die samenhang gemiddeld groter is tussen regio’s binnen eenzelfde gewest. De taalgrens vormt met andere woorden een soort barrière. Uit de grafiek hierboven is het grote verschil tussen regio’s aan weerszijden van de taalgrens (met uitzondering van Vlaams- en Waals-Brabant) duidelijk zichtbaar.
Volgens de onderzoekers zijn prijsbewegingen het eerst zichtbaar in Antwerpen. Die dominante rol is te verklaren door de aanwezigheid van de haven en van een van ‘s werelds grootste clusters van bedrijven actief in de chemiesector, waaronder BASF en ExxonMobil.
Nadien volgt een zogenaamd ‘ripple effect’ waardoor eerst de woningprijzen langs de noord-zuidas (Antwerpen-Namen) stijgen of dalen en vervolgens de regio’s ten oosten en westen van de centrale as. Die laatste beweging vindt echter voornamelijk plaats binnen ieder taalgebied. Zo stijgen de woningprijzen in Limburg wel door stijgingen in Vlaams-Brabant en Antwerpen, maar nauwelijks als gevolg van eenzelfde stijging in Luik.
Een en ander impliceert volgens de onderzoekers dat de kans zeer klein is dat op korte termijn de kloof tussen woningprijzen aan weerszijden van de taalgrens kleiner wordt. (KVDA)
