‘Kadastraal inkomen wordt het beste afgeschaft’

Een belasting op de reële nettohuurinkomsten zal de eigenaar motiveren om van zijn aannemers facturen te vragen. Dat zegt Trends-redacteur Hans Brockmans.

Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) zegt in Trends van deze week dat ze wil sleutelen aan de bepaling van het kadastraal inkomen, die geldt als basis voor de belasting op onroerend goed. Ze wijst erop dat deze belastingbasis compleet achterhaald is.

Het gaat inderdaad niet op dat in verloederde stadsbuurten nog altijd de hoge kadastrale inkomens van 1975 gelden, toen dat nog mooie burgerwijken waren. Die hoge belastbare basis vormt een rem op noodzakelijke investeringen door de eigenaars, en op de creatie van kwaliteitshuurwoningen.

Als er een aanpassing komt en het kadastraal inkomen meer de reële huurprijs weerspiegelt, zullen de eigenaars in heel wat villagemeenten relatief zwaarder worden belast. Voor hen geldt immers nu het kadastraal inkomen uit de tijd dat daar nog grotendeels boerendorpen waren. Het siert minister van Financiën Johan Van Overtveldt dat hij die mogelijkheid ernstig neemt. De aanpassing van de fictieve huurprijzen aan de realiteit zal bij zijn kiezers in Kapellen en omstreken immers hard aankomen.

Homans’ voorstel getuigt van gezond verstand. Maar het kan beter. Een belasting op de reële huurinkomsten zou nog rechtvaardiger zijn dan een op het fictieve huurinkomen. Uiteraard zouden van deze inkomsten ook de investeringen aan de woning moeten worden afgetrokken om de belastingbasis te bepalen. Dat kan de renovatie van de oude stadswijken stimuleren, waar er een grote nood is aan huurwoningen.

Bovendien creëert dit jobs voor bouwvakkers in buurten waar vandaag hoge werkloosheid heerst. Een belasting op de reële nettohuurinkomsten leidt er tenslotte in één beweging ook toe dat de eigenaar van zijn aannemers facturen zal vragen om de renovatiekosten te verantwoorden bij de fiscus. Dat zal de bouwsector wat minder zwart maken en dus belastingen opbrengen.