De invoering van de zogenaamde slimme energiemeter kost elk Vlaams gezin jaarlijks ruim 40 euro extra, en dat twintig jaar lang. Dat blijkt uit de scriptie van handelsingenieur Vincent Domen (Universiteit Antwerpen).
Europa is een grote voorstander van de slimme energiemeter, een toestel dat informatie- en communicatietechnologie bevat waardoor het verbruik automatisch aan de netbeheerder doorgegeven wordt.
De Vlaamse Regulator voor Elektriciteit en Gas (VREG) kreeg via een Europese richtlijn de opdracht om 80 procent van alle energieafnemers te voorzien van een slimme energiemeter “indien de maatschappelijke uitrol economisch positief wordt beoordeeld”.
In 2008 toonde het energieconsultingbedrijf KEMA, in opdracht van de VREG, echter aan dat een algemene invoering van slimme meters het Vlaams gewest 389 miljoen euro zou kosten.
Het onderzoek van Domen toont aan dat de algemene invoering van de slimme meters een nettokostenplaatje van 1.178 miljoen euro heeft. “De kosten van de invoering komen grotendeels ten laste van de netwerkbeheerders Eandis en Infrax, terwijl de baten voornamelijk toekomen aan de verbruiker en de overheid”, luidt het.
Er wordt immers verwacht dat de slimme meters tot een nauwkeurigere opvolging, en daardoor tot een daling van het energieverbruik, zullen leiden. Daardoor zal er minder CO2 uitgestoten worden en zal de overheid minder CO2-certificaten moeten aankopen.
“Indien de netwerkdistributiebeheerders de investeringslasten ter waarde van 2.272 miljoen euro echter zouden terugkoppelen naar de Vlaamse gezinnen, wat met een grote waarschijnlijkheid zal gebeuren, zal elk Vlaams gezin gedurende twintig jaar geconfronteerd worden met een constant jaarlijks tariefsupplement van 40,83 euro”, stelt Domen.
