De beste keuze

Kiest u als verhuurder beter voor een huurcontract van negen jaar of voor één van korte duur?

Kiest u als verhuurder beter voor een huurcontract van negen jaar of voor één van korte duur?

Op het eerste gezicht is het meest evidente te kiezen voor een negenjarig huurcontract. U hebt zekerheid voor negen jaar en dat is wat u wenst. De huurders moeten immers de eerste drie jaar ook een schadevergoeding betalen als ze willen opzeggen.

Maar is dat wel zo? Vanaf het derde jaar kunnen de huurders immers op elk ogenblik het pand verlaten, zonder enige schadevergoeding. En als de huurders niet opzeggen, zit u voor negen jaar vast. In de praktijk zal u dan de huur buiten de klassieke indexering niet echt kunnen optrekken.

Het voordeel van een negenjarige huur is dat als u of uw naaste familie het pand willen gebruiken, u altijd een opzeg van zes maanden kunt geven. De zekerheid van een negenjarig huurcontract is dus ‘relatief’.

Huurders zijn erg mobiel geworden. Huren voor negen jaar is eigenlijk erg lang geworden in deze tijden. En het negenjarige huurcontract biedt u als verhuurder na het derde jaar niet veel zekerheid meer.

Een andere reden om te kiezen voor een huurcontract van korte duur, is dat u dan de kans krijgt uw huurder te leren kennen. Als hij correct is en stipt betaalt, kunt u na verloop van tijd altijd besluiten om over te stappen op een negenjarig huurcontract.

Anderzijds wil een huurder ook zekerheid. Daarom lijkt het ons – maar dat is voor een stuk een subjectieve keuze – een goed idee te kiezen voor een huurcontract van korte duur van twee jaar dat nog verlengd kan worden met één jaar. U krijgt dan de volgende situatie. De huurder begint toch met twee jaar zekerheid.

Loopt alles goed, dan wordt het huurcontract stilzwijgend verlengd met nog één jaar. Gaat u nog verder, dan gaat het huurcontract van korte duur over in een negenjarig huurcontract, dat op dat ogenblik meteen zijn vierde jaar ingaat.