Het kan toch niet ‘normaal’ zijn dat bedrijven met de beste fiscale experts ongrijpbaar zijn voor de fiscus

De Luxembourg Leaks zijn koren op de molen van de vakbonden. Zij poneren al jaren dat grote multinationals en de allerrijksten geen belastingen betalen. Het is pijnlijk dat zij – uitgerekend op de dag van de grote betoging – gesterkt worden in hun overtuiging.

De verdedigers van het grootkapitaal wijzen met de vinger naar Luxemburg, waar ambtenaren te laks handtekeningen zetten onder akkoorden die bedrijven toelaten belastingen te ontwijken op miljardenwinsten. De bedrijven en hun fiscaal adviseurs valt zogezegd niets te verwijten. Zij maken gewoon optimaal gebruik van alle achterpoortjes in de wet, klinkt het.

Is dat werkelijk zo? Valt de bedrijven niets te verwijten? Als multinational hoef je niet naar Luxemburg te gaan om fiscale gunsten te verkrijgen. Elk lokaal gemeentebestuur plooit wanneer een multinational dreigt weg te trekken en er duizenden jobs op de tocht komen te staan. U weet liever niet hoeveel akkoorden lokale besturen sluiten over kortingen op gemeentebelasting. De vele kmo’s die wel het volle pond betalen, kunnen op hun eentje nooit zoveel druk uitoefenen. En toch creëren zij samen misschien wel evenveel banen dan die ene industriële grootmacht. Het is machtsmisbruik.

Mogen we niet verwachten dat de captains of industry en de rijke adellijke families het goede voorbeeld geven? Hoe geloofwaardig is liefdadigheid nog van mensen of bedrijven die alles doen om zo veel mogelijk belastingen ontwijken? Het kan toch niet ‘normaal’ zijn dat bedrijven of families die de beste fiscale experts rond zich kunnen verzamelen, ongrijpbaar zijn voor de Belgische fiscus. De belastinginspecteur die straks het kluwen, geweven door de beste fiscaal advocaten van het land, mag ontwarren, is te beklagen.

Maar de Belgische wetgever maakt het ook gewoon onnodig moeilijk. Er zijn te veel verschillende belastingen, te veel uitzonderingen. Het Belgische belastingsysteem is één gigantisch Jenga-spel. De blokken worden eerst in rijen van drie steeds hoger op elkaar gestapeld. Vervolgens trekken de spelers een na een blokken uit de stapel. Ook de huidige regering komt weer met nieuwe belastingen en nieuwe uitzonderingen. Weer een extra laag. Weer extra gaten in de toren. Het zou in dit geval goed zijn, mocht de hele stapel omvallen. Dan konden we beginnen te bouwen aan een eenvoudig, transparant en vooral ook eerlijk belastingsysteem. En laat ons wel wezen: we hebben één set fiscale regels nodig die voor heel Europa gelden. België kan dit niet alleen. Dan kan Europa op den duur misschien ook elders in de wereld zijn wetten stellen, zoals de VS vandaag maar al te vaak doen.