Met 3,6 procent is de Belgische inflatie nog steeds hoger dan in de buurlanden, maar nu de olieprijzen terugplooien is de tendens toch eerder dalend. ING-hoofdeconoom Peter Vanden Houte legt uit waarom de in 2009 voorspelde hyperinflatie zich niet voordoet.
Twee jaar geleden pompten centrale banken wereldwijd honderden miljarden in de redding van de banken en hield iedereen zijn hart vast voor het inflatiespook. Waar blijft dat spook?
Vanden Houte: “We zien dat die honderden miljarden nooit doorgesijpeld zijn naar de reële economie. Het geld kwam niet in handen van consumenten en bedrijven, die zich er meer uitgaven mee hadden kunnen veroorloven en daardoor de prijzen hadden doen stijgen.”
“De banken hadden de miljardensteun vooral nodig om er zeker van te zijn dat ze spaarders zouden kunnen uitbetalen als die onder druk van het geschonden vertrouwen hun geld zouden opvragen. Maar ze hebben het niet gebruikt om meer kredieten toe te staan. Dat is logisch, omdat de banken net kwetsbaar waren geworden doordat ze te veel krediet hadden toegestaan in verhouding tot hun kapitaalbasis. Om steviger te worden, moeten de banken ofwel meer kapitaal reserveren, ofwel hun kredieten verminderen. In boekhoudtermen gezegd: die enorme steun moest dienen om de liquiditeit van de banken te verbeteren – en dat doet hij ook -, en intussen werken de banken zelf aan de verbetering van hun solvabiliteit. Daarom lenen ze het extra geld niet uit. In de praktijk zetten ze het op hun rekening bij de centrale bank.”
En ook de toekomstige inflatiedreiging van dat geld nam af?
Vanden Houte: “Net omdat die bedragen grotendeels geparkeerd staan bij de centrale banken zelf, zullen die het niet zo moeilijk hebben om ze weer binnen te halen, mocht de economie opnieuw gaan draaien en de inflatiedreiging toenemen.”
Luc Baltussen
