Uitschieters als Carlos Brito zijn uitzonderingen.
De Belgische lonen behoren tot de hoogste in Europa en dat geldt evenzeer voor een aantal van onze CEO’s. Maar dat zijn uitzonderingen. De meesten verdienen niet meer dan hun Europese collega’s.
Het loon van de CEO moet je meten met gelijkaardige bedrijven. Trends vergeleek de lonen van de CEO’s van elf ondernemingen uit de Bel-20, de korf van belangrijkste Belgische beursgenoteerde ondernemingen in beurswaarde, met die van gelijkaardige ondernemingen uit dezelfde sector. In drie sectoren verdienen de CEO’s meer dan gemiddeld: de mijnbouw, supermarktketens en telecommunicatie.
Toch blijven loonvergelijkingen moeilijk, ondanks de toegenomen transparantie in de jaarverslagen. De raad van bestuur motiveert waarom en hoe een loonbeleid wordt gevoerd. Dat oogt meestal goed, want het vaste loon is in de meeste sectoren relatief beperkt. Vooral het variabele deel is substantieel.
Een andere vaststelling zijn de vrij schrale lonen in de bankwereld. Dat is begrijpelijk, want de bankwereld blijft kop van Jut. De jaarverslagen staan bol van woorden als risicovermijding en de term bonus werd gedegradeerd tot een vloekwoord. Bij ING verdwijnt het variabel loon tot de bank haar overheidssubsidies voor de versterking van haar eigen vermogen terugbetaalt.
Bingo voor Brito
Als de aandelenkoers van AB InBev 56 euro blijft, kan de CEO een bonus van 160 miljoen euro opstrijken. Volgens het jaarverslag van de grootste brouwerij ter wereld verdient Carlos Brito dat gigantische bedrag omdat hij de schuldgraad van de brouwerij sterk kon terugdringen na de overname van de Amerikaanse marktleider Anheuser-Busch en dat tijdens de uitzonderlijke omstandigheden in de herfst van 2008.
“De financiële crisis dreigde alles op de helling te zetten. InBev had een financieringsakkoord afgesloten met een bankenconsortium, maar de ene na de andere bank ging failliet”, schrijft oud-premier en bestuurder bij AB InBev, Jean-Luc Dehaene, in zijn pas verschenen memoires.
De CEO en het management van AB InBev kregen een enorme wortel voor hun neus. Een buitensporige wortel als je hem vergelijkt met de bonussen van andere brouwerijen. In 2008 verhoogde Carlsberg het loon van de directie met 70 procent na de gedeeltelijke overname van Scottish & Newcastle en ook het aantal directieleden steeg met een derde. Bij Heineken was er geen bonus voor de gedeeltelijke overname van Scottish & Newcastle of het Mexicaanse Femsa in 2010. Toen South African Breweries in 2002 Miller, de Amerikaanse nummer twee na Anheuser-Busch, kon kopen en zijn omzet verdubbelde, kreeg de CEO 240.000 prestatieaandelen. Als Graham Mackay ze nog heeft en ze vandaag zou verkopen, krijgt hij 6 miljoen euro.
Ook in vergelijking met andere bedrijven in de consumentengoederen blijft de bonus van Brito buitensporig. In 2005 verwierf Procter & Gamble Gillette voor 54 miljard dollar. Tot de overname van Anheuser-Busch was dat de grootste overname van een consumptiegoederenbedrijf. Toch kreeg het management daar geen uitzonderlijke bonus voor. De CEO, A.G. Lafley, zag zijn totaal inkomen in een jaar groeien van 25,1 miljoen dollar naar 27,7 miljoen dollar. Een van de maatstaven voor de beloning was de succesvolle integratie van Gillette. (WR)
