Na de schorsing door de Europese Commissie staat de staatswaarborg voor de coöperanten van Arco onder druk. In opdracht van de Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs (VFB) werkt het advocatenkantoor Monard D”Hulst alternatieven uit.
Jeroen Raskin, advocaat van Monard D’Hulst, bevestigt dat er creatieve vennootschapsrechtelijke oplossingen mogelijk zijn die een gelijke behandeling van alle aandeelhouders van het voormalige Dexia inhouden. Hij denkt daarbij aan deelname van alle aandeelhouders aan de eventuele meerwaarde bij de verkoop van Dexia Bank België, die nu volledig in handen van de staat is.
“Dit veronderstelt een – rechtstreekse of onrechtstreekse – participatie van alle betrokken partijen in Dexia Bank door middel van een calloptie (het recht om aandelen tegen een bepaalde prijs onder bepaalde voorwaarden te kopen, nvdr.) of via de uitgifte van zogenaamde warranten (waarbij de aandeelhouders intekenen op een toekomstige kapitaalverhoging van Dexia Bank tegen een bepaalde prijs, nvdr.)”, stelt Raskin. “Dit voorstel is een uitbreiding van de bestaande regel die stelt dat de aandeelhouders van Dexia Holding bij een verkoop van Dexia Bank België binnen de vijf jaar een beperkt percentage van de eventuele meerwaarde kunnen opstrijken.”
De algemene vrees is dat de referentieaandeelhouders van Dexia Holding (gewesten en gemeenten) voor zichzelf zullen zorgen en vroeg of laat gaan instappen in de rendabele Dexia Bank België, zodat zij via een omweg kunnen genieten van een eventuele meerwaarde bij verkoop van de bank. In dit scenario dreigen de kleine beleggers te verliezen.
Het alternatief behandelt alle aandeelhouders – groot en klein – op gelijke voet, maar behoudt het inherente risico van het effect. Zelfs de staat zou winnen, want ze heeft dan geen cashverplichtingen tegenover de gedupeerde coöperanten meer.
Het alternatieve voorstel komt er nadat de Europese Commissie – in afwachting van een definitief oordeel – de waarborgregeling voor de coöperatieve aandeelhouders van Arco heeft verworpen. Arco was een van de belangrijkste aandeelhouders van Dexia, toen de groep werd opgesplitst in Dexia Holding (‘bad bank’) en Dexia Bank België (‘good bank’). Daarbij nam de overheid Dexia Bank België over en bleven de voormalige Dexia-aandeelhouders achter met deelbewijzen van de holding. Daardoor zagen ze het grootste deel van hun belegging in rook opgaan. De aandelen van de holding zijn nu nog 0,34 euro waard, tegenover ruim 20 euro begin 2008.
Voor de coöperanten van de Arco-groep dokterde de federale overheid een oplossing uit. Dankzij het koninklijk besluit van 15 oktober 2011 genieten die aandeelhouders van dezelfde staatswaarborg als spaarders voor hun vastrentende producten. Zo garandeert de belastingbetaler het risico van deze investeerders.
Tegen die regeling kwam veel protest, onder andere van de Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs, die stelde dat de waarborg een discriminatie van de kleine aandeelhouders inhoudt. Zij kunnen immers niet genieten van een staatswaarborg en zijn hun geld kwijt. Het VFB stapte naar de Raad van State. “Nu Europa achter ons staat, vragen wij de regering opnieuw te onderhandelen over een compromis, dat kosten voor de belastingbetaler vermijdt en alle aandeelhouders op dezelfde leest schoeit”, zegt VFB-voorzitter Paul Huybrechts. Hiervoor zijn we bereid onze dagvaarding bij de Raad van State in te trekken.”
Eric Pompen
