Longines heeft tijd voor avontuur
“Ik ga op poolexpeditie en ik neem mee: mijn Longines.” Paul-Émile Victor leidde ruim 150 ontdekkingsreizen om de mysteries van het arctische noorden te ontsluieren. Trouwe compagnons de route waren zijn favoriete chronografen en uurwerken van het merk met de gevleugelde zandloper in het logo. Want in de meest extreme omstandigheden getuigde Longines van een grote precisie en bewees het zijn betrouwbaarheid.
Door het brede publiek herkend worden aan alleen maar je initialen, het is niet iedereen gegeven. Paul-Émile Victor (1907-1995) kreeg het voor elkaar. Hij had in de voetsporen van zijn vader kunnen treden en pijpenmaker worden in de Franse Jura, maar dan was hij nooit de geroemde PEV geworden. Hij kreeg het koud noch warm van de gemakken van de middenklasse en baande zich een eigen weg door het leven.
PEV was een man van land, zee en lucht: deed zijn dienstplicht bij de Franse marine, haalde zijn vliegbrevet en toonde zich een geboren avonturier toen hij zich in 1934 aanmeldde aan boord van de Pourqoui-Pas? voor zijn eerste poolexpeditie met de charismatische Franse ontdekkingsreiziger Jean-Baptiste Charcot. Tijdens dat eerste arctische avontuur leeft hij een jaar lang bij de Inuit op Groenland en leert hun taal spreken.
Eskimo onder de Eskimo’s
De Fransen zijn bij zijn terugkeer dol op zijn verhalen die in tal van publicaties verschijnen en ze kijken vol verwachting uit naar nieuwe ijzingwekkende lotgevallen. Hun ongeduld wordt niet lang op de proef gesteld. In 1936 dwarst Paul-Émile Victor met hondensleeën Groenland van west naar oost. Bij aankomst verblijft hij veertien maanden bij een Inuit-familie en deelt er leed en lief – dat laatste erg letterlijk: hij is smoorverliefd op de ravissante Doumidia. “Ik leefde er als een Eskimo onder de Eskimo’s”, zegt hij daarover.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog komen al zijn talenten van pas, wanneer PEV in dienst van de Amerikaanse luchtmacht als vliegenier de leiding krijgt over een search and rescue-eskader dat neergestorte piloten zoekt en redt in de polaire vlakten van Alaska, Canada en Groenland. Het levert hem de dubbele nationaliteit Frans-Amerikaans op.
De exacte plaats dankzij de exacte tijd
Wanneer de vrede over de wereld daalt, bijt Paul-Émile zich vast in zijn oude liefde en richt de Expéditions Polaires Françaises op. De publiekslieveling weet fondsen bijeen te brengen voor vele tientallen poolexpedities.
Tijdens elk van de 150 wetenschappelijke ontdekkingsreizen die hij in dertig jaar leidt, vertrouwt PEV op de precisie en kracht van uurwerken en meettoestellen van Longines. Elk uur worden de horloges gesynchroniseerd via een radiosignaal, waardoor ze bijzonder accuraat zijn en dienst doen om met astronomische meetmethodes positie en route exact te bepalen.
Het verschil tussen slagen en falen
Een assistent van Paul-Émile Victor, Jean-Charles Heuberger, staat ervan verbaasd dat de horloges van Longines zelfs tegen het zoute zeewater bestand zijn. Marcel Ichac, een filmregisseur die hen vergezelt, stipt aan dat zelfs 49 dagen van -40 graden de performantie niet schaadt. Paul-Émile is zo onder de indruk dat hij een brief schrijft naar de horlogemakers van Longines in het Zwitserse Saint-Imier: “Ik denk nog vaak terug aan de drie Longines chronografen die ik met me meenam toen ik in 1936 de ijswoestijn van Groenland doorkruiste. Ik berekende er onze lengtegraadpositie mee. Zij betekenden voor mij het verschil tussen mislukking en succes.”
Mens en natuur gaan PEV zijn hele leven na aan het hart. In 1974 richt hij de ‘Groep Paul-Émile Victor ter bescherming van de mens en zijn omgeving’ op, waar notoire avonturiers annex wetenschappers deel van uitmaakten, onder wie de wereldvermaarde ontdekker van de diepzee, Jacques-Yves Cousteau. Paul-Émile overlijdt in 1995 in Bora-Bora.