“Data verzamelen op zich is niets bijzonders. Die data omzetten in bruikbare kennis is een ander paar mouwen”, aldus Yves Van Ingelgem, de kersverse winnaar van de eerste Belgische MIT Innovator of the Year Award.
We leven in een wereld van ‘big data’. Ook eigenaren en operatoren van stalen structuren, zoal pijpleidingen, offshore windparken of petrochemie krijgen via allerlei monitoringtechnieken massa’s data. Yves Van Ingelgem deed nog een extra duit in de al barstensvolle ‘data-zak’, door tijdens zijn doctoraat een nieuw type sensor te ontwikkelen die actieve corrosie meet in stalen structuren. Later kwamen daar nog sensoren bij om breuken in beton- en cementstructuren vast te stellen. Het resultaat van dit onderzoek is ‘Zensor’, een zelfstandige spin-off van de VUB die ondertussen al rond de tafel zat met Airbus en andere industriële zwaargewichten.
We moesten een manier zoeken om die data om te zetten in kennis.
Data omzetten in kennis
Wanneer Yves en zijn team hun sensoren voorstelden, kregen ze meer vragen dan ze konden beantwoorden. Toen begon voor hen het echte werk. “Traditionele monitoring van structuren zoals boorplatformen, offshore windturbines en pijpleidingen spuwen rapporten uit met data, waar bijvoorbeeld een manager zijn weg niet in vindt. We moesten een manier zoeken om de data die onze sensoren verzamelen om te zetten in kennis waar managers en eigenaren van structuren werkelijk iets mee aan kunnen. Daarvoor moet je de hele keten van opmeten door middel van sensoren, verzamelen van data en het verwerken ervan onder controle hebben. We hebben algoritmes ontwikkeld die al die data interpreteren en ons in staat stellen de gezondheid van een stalen of betonnen structuur te bewaken en voorspellingen te doen over waar en wanneer zich welke problemen kunnen voordoen.
Ook de manier van rapporteren is belangrijk. Een ingenieur, verantwoordelijk voor operaties of onderhoud, heeft andere rapporten nodig dan een manager die moet beslissen over investeringen. Met ‘Zensor’ geven we alle stakeholders de informatie die ze nodig hebben om hun beslissingen te funderen, in de vorm en de frequentie die hen past.”
