SYNDIKAAL SCHADUWKABINET

MICHEL JADOT EN MIA DE VITS.

België heeft een formele leiding en een informele leiding. Hier een verhaal uit de informele struktuur. Michel Jadot is een aimabele, diplomatische PS’er. Hij is sedert 15 jaar de levensgezel van Mia De Vits, voorzitster van het ABVV. Zij leerden mekaar kennen op de studiedienst van het ABVV, in de tijd van Georges Debunne. Michel Jadot werd sekretaris-generaal van het ministerie van Tewerkstelling en Arbeid (minister Miet Smet). Hij is de machtigste man in België voor het toezicht op de KAO’s, de sociale inspektie, de paritaire komitees. Mia De Vits werd de machtigste vrouw van het Belgische syndikale socialisme.

Rond Michel Jadot draait een flink deel van het debat over de transfers in de sociale zekerheid. De PS-topambtenaar zit de werkgroep voor die de scheeftrekkingen in de sociale transfers tussen Noord en Zuid moet onderzoeken. Hij is een meester in het maken van gladde rapporten die goed ogen, maar waarin hij exact verwoordt wat zijn eigen stelling is. Michel Jadot is door de PS niet gemandateerd om helderheid te brengen in de sociale transfers, maar om de ondoorzichtigheid zo lang als mogelijk in stand te houden. Hierop is in de voorbije dagen fikse kritiek te horen geweest van de Vlaamse partijen in de verenigde kommissies van Sociale Zaken.

De carrière van Michel Jadot is een illustratie van het mekanisme dat heet investir l’Etat, zorgen dat je op de sleutelposities zit. Na ettelijke funkties als kabinetschef van ministers van Sociale Zaken volgde de bevordering tot sekretaris-generaal onder Miet Smet. Welke kompensatie de CVP gekregen heeft, is onduidelijk. Bij de premier werkt de zgn. Kommissie-Missant (naar sekretaris Hilde Missant) die de afweging van de topbenoemingen maakt. Het kabinet van Sociale Zaken is een interessante springplank. De PS’er Gabriel Perl, ex-kabinetschef van Magda de Galan, is bevorderd tot sekretaris-general van de Rijksdienst voor Pensioenen. Het sociale besluitvormingsproces in België wordt een Waals-socialistische enclave. De CVP heeft een traditie van grote buigzaamheid tenoverstaan van de loopbaanstrategie van de PS. De kristen-demokratische soepelheid voor PS-nukken is het cement van België.

Michel Jadot wordt niet vermeld in de jongste, en laatste, editie van Qui est qui en Belgique francophone (1985-1989) wat bewijst dat les hommes du couloir, die meer macht bezitten dan de verkozenen, zelfs niet noodzakelijkerwijze in dergelijke naslagwerken dienen te verschijnen.

MICHEL JADOT Groeiende kritiek op zijn rol als voorzitter van kommissie over sociale transfers.