De deugd van de vierwielaandrijving

Natuurlijk is het een zogenaamde SUV (sports utility vehicle). Ieder merk heeft er tegenwoordig zo wel een in huis. Toch onderscheidt deze zich van de concurrentie. U kunt er namelijk evengoed mee naar een sterrenrestaurant als door bos en dal. Trends Style reed met de Mercedes GLC.

Trends Style reed met de opvolger van de Mercedes GLK, waande zich onderweg in een lounge en leverde dat gevoel zelfs niet in toen de rit door diepe, zompige moddersporen ging. Waarna we uitstapten, op de koffer keken, en daar drie andere letters zagen staan : GLC.

De populaire SUV van Mercedes is inderdaad van naam veranderd. Waarom ? Niet het minst omdat het gamma van de constructeur uit Stuttgart de voorbije tien jaar een forse groeischeut heeft gekregen. Met de uitgebreide keuze die de Mercedes-klant momenteel in een toonzaal vol verschillende autotypes heeft, was het hoog tijd om wat meer logica in de nomenclatuur te stoppen. En dat de GLK in GLC veranderde, is zeer logisch. Qua segment en afmetingen leunt de GLC namelijk aan bij de C-Klasse. Net zoals de grotere en evenzeer nagelnieuwe GLE, die een paar maanden geleden op de markt werd gebracht, zich in de categorie van de E-Klasse laat parkeren. De nog grotere GL, zoals hij nu nog heet, krijgt behalve een grondige facelift ook een nieuwe naam : GLS, wegens aanschurkend bij de grote S-Klasse, het vlaggenschip van Mercedes bij de berlines. Analoog aan de kleinere GLA, die in het compacte segment de SUV-versie van de A-Klasse is. Kortom, logica troef.

Dat Mercedes de laatste tijd het aantal modellen in de showroom vermenigvuldigde, heeft allerlei redenen en oorzaken. Om te beginnen hebben autodesigners de voorbije decennia heel wat nieuwe autotypes verzonnen. En het publiek lust ze allemaal. Ooit was de keuze even eenvoudig als beperkt. In de jaren 70 stonden in de showroom berlines, auto’s met vier deuren en een koffer, en hier en daar misschien ook al eens een coupé. En van sommige modellen, weliswaar op één hand te tellen, zelfs een break. Maar toen Renault in de eerste helft van de jaren 80 zijn Espace lanceerde, de eerste monovolume voor een relatief groot publiek, sloeg de verbeelding van veel designers op hol. En dat is niet pejoratief bedoeld. De jongens met potlood en tekentafel verhoogden de hatchback, een vierdeurs met achterklep in de plaats van een gewone koffer, en creëerden de cross-over. En wat ondertussen bekend was als een terreinwagen, gingen ze polijsten voor dagelijks gebruik : de sports utility vehicle of SUV. Terwijl een combinatie van break en coupé resulteerde in een shooting-brake. Ondertussen had Mercedes gepionierd toen het vier deuren in een coupé stopte en een nieuw soort auto creëerde, de vierdeurscoupé. De bloedmooie CLS, gelanceerd in 2004, is en blijft een van de mooiste tijdloze auto’s ooit. Natuurlijk hebben de andere premiummerken, als daar zijn BMW of Audi, dat concept ondertussen gekopieerd.

In de showroom van de Mercedes-dealer staan bovengenoemde autotypes tegenwoordig allemaal. En, mooi meegenomen voor ieder merk dat zijn gamma de voorbije jaren verruimde : zoveel nieuwe modellen baren is vandaag behoorlijk betaalbaar. Daarvoor heeft de technologie gezorgd. Kort door de bocht geformuleerd zijn auto’s vandaag bouwdozen geworden. Modellen van eenzelfde merk gebruiken gemeenschappelijke onderdelen zoals het onderstel en de motoren. Een nieuw model creëren impliceert dus niet dat een constructeur van nul moet beginnen. In de organenbank van het huis zitten al elementen waarmee een basis kan worden samengesteld. Zo staat de nieuwe GLC op het platform van de C-Klasse, uiteraard met de nodige aanpassingen. De wielbasis, de afstand tussen voor- en achteras, is bijvoorbeeld met bijna 12 centimeter verlengd. Een zegen voor de inzittenden achterin, die riant veel beenruimte hebben.

Als totaalproduct is de GLC evenwel nagelnieuw en vooral helemaal anders dan zijn voorganger. Al bij de eerste oogopslag valt op dat de veeleer hoekige lijn van de GLK door een zacht glooiend profiel werd vervangen. Dat maakt de GLC stijlvol en tegelijk speelser. In zijn flank biedt hij een zeer harmonieuze combinatie van concave en convexe oppervlakken. De perfecte proporties, de verhouding tussen neus, passagiersruimte en achterkant, genereren een zeer natuurlijke elegantie. De GLC trekt zijn stijlvolle verschijning door naar het interieur, waar meteen opvalt dat de gebruikte materialen alweer van een nog iets geraffineerder niveau zijn. Een ontwikkeling die de huidige C-Klasse bij zijn lancering vorig jaar al liet vermoeden.

Hoezeer de GLC stilistisch ook geëvolueerd is in vergelijking met de GLK, hij neemt wel een van de fundamentele kwaliteiten van zijn voorganger over, en speelt dat dankzij de alweer geëvolueerde technologie zelfs nog uitdrukkelijker uit : zijn soepel gedrag op ruw terrein. Door diepe moddersporen of op hindernissen, van verraderlijke rotsblokken tot op elkaar gestapelde bomen, deze SUV trekt zich vaardig uit de slag. Daarmee onderscheidt Mercedes zich serieus van de concurrentie. Met de meeste SUV’s in de klasse van de GLC ga je best niet overdreven op onherbergzaam terrein stoeien. Wat geen kritiek op die concurrentie inhoudt, en net zo min de GLC verheerlijkt. Het is gewoon een realiteit die de klant heeft uitgelokt : SUV’s zijn wel uit echte terreinwagens gegroeid, maar leverden hun terreincapaciteit in omdat het publiek van dit type auto zoveel stoerheid niet nodig had. SUV’s zijn vandaag vooral populair als gezinswagen en worden er in de showroom opvallend vaak uitgepikt door vrouwen, die van de hoge rijhouding houden. Dat zal niet snel veranderen : de SUV en cross-over zijn nog altijd de snelst groeiende autotypes, en niet alleen in België en Europa. Nee, de hele wereld is verknocht aan de stijlvolle, verhoogde auto à la Mercedes GLC.

Maar voor Mercedes is dat dus geen reden om te beknotten op de terreincapaciteit van zijn SUV’s in het algemeen en de GLC in het bijzonder. We proefden dus volop van de deugd van vierwielaandrijving, een almaar schaarser goed bij veel nieuwe SUV’s maar eigenlijk onontbeerlijk voor auto’s als de GLC. En voor wie echt van plan is om op terrein te gaan rijden, is er heel wat ondersteunende technologie. Het Offroad Pro-pack beschermt de GLC tegen minder autovriendelijke elementen met onder andere speciale bumpers, een betere afrijhoek om van steilere hellingen te kunnen rijden, een speciale bodembescherming en aangepaste banden. Maar vooral zijn er de vijf programma’s om verschillende soorten terrein te trotseren : van gewoon gladde wegen tot uiteraard ook afdaalhulp – de GLC rijdt dan helemaal alleen de helling naar beneden – of Rocking Assist voor het echt serieuze werk. In die laatste modus zet de GLC zichzelf nog iets hoger zodat er onder de auto een vrije ruimte komt van 22,7 centimeter.

We ondervonden het aan den lijve in een GLC 220d, de versie die in ons land zeer vaak zal worden gekozen. Die komt standaard niet alleen met vierwielaandrijving (4Matic) maar ook met de uitstekende automatische versnellingsbak met negen gangen die ervoor zorgt dat het altijd en overal soepel rijden is. De ophanging is standaard uitgerust met variabele schokdemping. Het onderstel past zich dus aan de rijomstandigheden aan. Het resultaat is vijfsterrencomfort op vier wielen, als je voor de Comfort-stand kiest. Met de functie Agility Control is het ook mogelijk om de GLC in ECO- of Sportmodus te zetten. In die laatste stand voelt de vering iets strakker aan opdat de GLC in het snellere bochtenwerk niet zou doorwiegen.

Onder de kap zorgt de turbodiesel van 2,1 liter met zijn 170 paarden en vooral maximale koppel van 400 Nm voor voldoende stuwkracht. Een sprintje van nul naar honderd laat zich trekken in 8,3 seconden, een scherp cijfer voor een auto met de afmetingen van de GLC. Intussen blijft het normverbruik beperkt tot een al even scherpe vijf liter, niet alleen dankzij de geëvolueerde motortechnologie maar ook dankzij nieuwe materialen die ervoor zorgen dat de GLC vijftig kilo minder weegt dan zijn voorganger.

TEKST JO BOSSUYT