‘Gebruik Uber om werknemers te vervoeren’

Het gaat goed met de provincie Vlaams-Brabant. Maar de economische dynamiek slibt dicht in de file. “Bedrijven moeten onconventioneel leren te denken. Out of the box. Je kunt niet blijven beton gieten en wegen bijleggen”, vindt Koen Gouweloose, de topman van de expresdienst DHL.

Koen Gouweloose draagt sinds enkele maanden een stappenteller aan de pols. “In ons nieuwe gebouw doe ik gemiddeld 10.000 stappen per dag”, zegt de gedelegeerd bestuurder van de luchtvaart-expresdiensten van DHL. Hij loopt nog geregeld verloren, terwijl we op zoek gaan naar een kantoor in het gloednieuwe complex op de luchthaven van Zaventem, nog volop in aanbouw. In juni wordt het in gebruik genomen.

DHL verhuist in Zaventem en pompt 115 miljoen euro in een gloednieuw gebouw, met een verwerkingscapaciteit die drie keer zo groot is. Uw business draait goed.

Gouweloose: “De hele sector van de expresdiensten groeit sterk. We investeren in de uitbreiding van de onderneming. We zijn nu een beetje gestagneerd, want in onze oude gebouwen draaien we aan maximale capaciteit. Een deel van de activiteiten verschoof naar Amsterdam en Keulen. Dat is een tijdelijke oplossing. In onze nieuwe hub kunnen we verder groeien. We klimmen naar ruim 1000 werknemers.”

Met dank aan de goede conjunctuur?

Gouweloose: “Absoluut. Hoewel sommige mensen protectionistisch denken. Daar geloof ik niet in. Je kunt de wereld niet tegenhouden. Die is globaal. Ook Amerikaanse bedrijven willen blijven investeren en verkopen in Europa en Azië. De globalisering zal doorzetten. Dat zien wij in de groei van e-commerce. Die heeft een enorme invloed op onze volumes. Consumenten willen duurdere producten kopen in China of de Verenigde Staten: exclusieve mode, duurdere smartphones, …”

Waarom breidt u hier uit? Wat zijn de troeven van Zaventem en de provincie Vlaams-Brabant voor DHL?

Gouweloose: “We liggen centraal in het logistieke hart van West-Europa. We trekken veel Europese distributiecentra aan, hoofdkantoren, ook productiecentra. Machinefabrikanten laten hun mensen continu reizen, zodat hun machines wereldwijd kunnen draaien. Die technici en ingenieurs moeten zo snel mogelijk weg kunnen.”

Maar wie naar de luchthaven van Zaventem moet, mist soms zijn vliegtuig door de ellenlange files op de Brusselse ring.

Gouweloose: “Mobiliteit is het kernprobleem van de provincie. Alles in België is geconcentreerd op Brussel. Wie om 9 uur op kantoor wil zijn, moet twee uur voordien vertrekken. We moeten onconventioneel leren te denken. Out of the box. Je kunt niet blijven beton gieten en wegen bijleggen. Bedrijven moeten thuiswerk aanmoedigen. Waarom vergader je om 9 uur? Doe dat later, want dat verhoogt de productiviteit. Werknemers kunnen eerst hun kinderen naar school brengen. Daarna kun je nog veel productiever enkele uren thuiswerken. Ik heb liever iemand vier uren op kantoor, die doet wat hij moet doen binnen de gestelde termijn, dan iemand die gewoon acht uren onvoldoende productief op een bureaustoel zit. Het bedrijfsleven moet meer vertrouwen hebben in zijn mensen.”

Maar uw werknemers aan de sorteerbanden kunnen niet van thuis uit werken.

Gouweloose: “Klopt. Maar twee derde van onze douanemensen, die dus goederen in- en uitklaren, werken thuis. Die opereren in een volledig papierloze omgeving. Voordien waren die mensen gestresseerd op kantoor. Ze voelen zich thuis veel beter in hun vel. Het ziekteverzuim daalde sterk, waardoor de productiviteit steeg. Die werknemers komen nog slechts één keer per week op kantoor. Technologie helpt ons. Zij bellen klanten via de pc.

“De mobiliteitsproblematiek is het meest prangend in deze provincie. Werknemers moeten vanuit Aarschot, Leuven, Mechelen, Ternat naar Brussel. Dat zijn allemaal gigantische knelpunten. Het is bijna continu file op de ring van Brussel. Dat vormt op termijn een risico voor het aantrekken van investeerders. We kunnen als bedrijfsleven roepen dat er meer autostrades en betere verbindingen moeten komen, maar we moeten zelf ook dingen doen. Een vijfde van onze werknemers woont op minder dan 15 kilometer van het werk. Dat is de ideale doelgroep voor fietsgebruik.”

Ze kunnen ook de bussen van De Lijn nemen.

Gouweloose: “De Lijn kan niet aan al onze behoeften voldoen. Mensen beginnen op zeer onregelmatige uren. Dat geldt voor de hele luchthaven. Wij moeten out of the box denken, niet binnen dat vast stramien van De Lijn en NMBS. Waarom zouden we Uber niet inschakelen als we onze mensen van en naar het werk willen brengen? We kunnen dat samen doen met andere bedrijven binnen Brucargo.”

Heeft de provincie Vlaams-Brabant nog goede punten?

Gouweloose: “De toenemende twee-taligheid. Almaar meer jongeren gaan naar een anderstalige school in Brussel. Meertaligheid is heel belangrijk in deze regio. Meer dan elders. We worden omringd door heel goed onderwijs. Brussel, Leuven, ook in Mechelen heb je een aantal hogescholen. Dat zijn heel goede onderwijsnetten. Ze leveren mensen die echt toegevoegde waarde bieden voor het bedrijfsleven. Opvallend is ook het internationale karakter van Vlaams-Brabant. Bedrijven, mensen. Dat creëert automatisch een bepaalde dynamiek. Die heb je nodig, als je verder wil groeien.”

Is dat niet meer het aanzuigeffect van Brussel met zijn Europese functies?

Gouweloose: “Nee, niet meteen. Je hebt ook in de rand veel grote internationale bedrijven. Deloitte en KPMG komen op de luchthaven. Die grote jongens zijn hier, en dat geeft een enorme dynamiek. Maar wat zijn de specifieke troeven en zwaktes van Vlaams-Brabant? Die zijn vaak gelijklopend met de troeven van de provincie Antwerpen. Ze gelden ook voor de Randstad, Amsterdam, Rotterdam. Wat maakt België uniek? Dat is verdomd moeilijk. Het komt op heel kleine elementen aan.”

De hoge Belgische brutolonen?

Gouweloose: “Oké, onze loonkosten zijn te hoog. De huidige regering heeft het wat verbeterd. Maar we zitten nog altijd met een achterstand. Dus moeten wij productiever zijn. Het is zoals een student die moeilijker leert. Die moet ‘s avonds langer achter zijn boeken zitten dan een student die het spelenderwijs aankan. Maar uiteindelijk zal ook hij slagen. Hij moet meer inspanningen leveren, en dus moeten wij efficiënter en productiever zijn. Maar in Nederland betaalt de werkgever twee jaar lang het loon voor een zieke werknemer. Als ik in Nederland iemand ‘s nachts laat werken, moet ik hem als compensatie een even groot aantal dagwerkuren geven. De lonen zijn uiteraard belangrijk, maar je moet ook de hele context bekijken. Maar de werkdruk in België is hoger, omdat we die hoge productiviteit moeten halen.”

Vindt u voldoende personeel in een provincie met een lage werkloosheid?

Gouweloose: “We vinden nog vrij vlot mensen. Maar we zullen almaar meer in Brussel moeten aanwerven. Daar zit een enorm potentieel, zeker van laaggeschoolden. We werken heel nauw samen met Actiris, het Brusselse tewerkstellingsagentschap.”