Paul De Grauwe heeft tijdens zijn emeritaatsviering als KUL-hoogleraar internationale economie ootmoedig toegegeven dat hij in het verleden foutieve ideeën heeft verkondigd over de financiële markten.
“Tot in de jaren negentig bestempelde ik de markten als verkondigers van dé waarheid. Nu weet ik dat het een wereld is waar rationaliteit vermengd is met emoties.”
De Grauwe gaf als voorbeeld het feit dat vanaf 2010 de rente voor het Verenigd Koninkrijk daalde terwijl die voor Spanje gevoelig steeg. “Strikt economisch was hiervoor geen reden. De overheidsschuld in het VK is zelfs hoger dan in Spanje”.
Angst en wantrouwen
Hij weet het fenomeen vooreerst aan de algemene sfeer van angst en wantrouwen. “De financiële markten duwen op die manier gezonde economieën in recessie en halen zo nog gelijk ook.”
Er stelt zich echter ook een structureel probleem in de eurozone. “Landen als het VK behouden het vertrouwen van de financiële markt omdat ze te allen tijde kunnen terugvallen op hun centrale bank om schulden terug te betalen. Eurolanden hebben niet dezelfde greep op de Europese Centrale Bank in Frankfurt. De ECB is nochtans de enige die weerwerk zou kunnen bieden, maar wil dat niet doen omdat ze marktgericht denkt. Regeringen moeten daarom in actie komen.”
Londen
De Grauwe werd in 1974 hoogleraar aan het Centrum voor Economische Studiën aan de K.U.Leuven en bekleedde later ook functies bij het Internationaal Monetair Fonds en de Europese Centrale Bank. Hij was van 1991 tot 2003 voor VLD lid van Senaat of Kamer en later lid van de economische adviesgroep van EU-Commissievoorzitter Barroso. Hij gaat binnenkort aan de slag in de London School of Economics. (Belga/EE)
