Zwaar of halfzwaar

De meeste scooters die in ons land verkocht worden, zijn exemplaren tot 125 cc. Lichte modellen, niet te duur, ideaal voor stadsverkeer of korte afstanden in woon-werkomstandigheden en te berijden door wie al twee jaar het rijbewijs B op zak heeft. Maar er kleven wel een paar bezwaren aan. Een 125 cc’er heeft een vermogen van maximaal 15 pk, goed voor een topsnelheid van net over 100 kilometer per uur. In langzaam verkeer is dat geen probleem: je bent toch nog altijd sneller dan de vierwielers en laveert er makkelijk tussendoor. Maar bij vloeiend verkeer is de 125 cc’er net te licht: de acceleratie is niet flitsend en je brengt de meeste tijd door op het rechterbaanvak samen met het vrachtverkeer.

Het alternatief is toch het rijbewijs A te halen en voor een zwaardere scooter te kiezen. Zoals de ‘halfzware’ Yamaha X-Max 400 (31,5 pk) of de Suzuki Burgman AN650 (55 pk).

De Yamaha X-Max 400 heeft genoeg power om vlot met het snelle verkeer mee te gaan. De eencilinder voert je snel naar 120-130 kilometer en dan nog heb je vermogen over om sneller te gaan. Ritten van zestig tot zeventig kilometer vormen geen probleem. En de X-Max 400 is licht genoeg om makkelijk door het stadsverkeer te laveren. De modern vormgegeven scooter met veel bagageruimte is het beste van de twee werelden, als je tenminste de korte en harde achtervering en het zeker voor grotere rijders wat kleine en niet-verstelbare windscherm op de koop toe neemt. Een ander minpunt is het zadel, dat ver naar onderen gaat en waar je bij op- en afstappen vaak met je hak tegen stoot.

Wie meer wil, komt bij de Suzuki AN650 Burgman uit. Die was in 2002 met zijn 650 cc tweecilinderkrachtbron een van de eerst echt zware scooters op de markt. Dit jaar kreeg de Burgman een opfrissing, zowel in design (wat strakker en smaller) als in de techniek van het motorblok. Suzuki heeft onder meer de koppeling lichter gemaakt en de zuigers en kleppen aangepast. Daardoor zou de Brugman 15 procent zuiniger geworden zijn. De Burgman is comfortabel en rijdt bijna fluisterend. Het tweecilinderblok heeft meer dan voldoende vermogen, en om snel in te halen, kun je nog even de powerknop induwen. Je kunt de Burgman als automaat berijden, maar ook zelf schakelen. Dat gebeurt met twee knopjes op de linkerkant van het stuur. Wat de stuurhelften betreft, is er sprake van wat clutter: naast de bediening van de handschakeling zijn er knopjes voor de handvat- en zadelverwarming, het elektrisch instelbare windscherm, de elektrisch inklapbare achteruitkijkspiegels, de knop voor het instellen van de manuele versnelling en de gewone knoppen voor starten, motor-kill, richtingaanwijzers en lampen… De achteruitkijkspiegels stonden vrij laag en bleken moeilijk in te stellen.

AD VAN POPPEL