Zuid-Afrika wereldkampioen

De World Cup Golf en het Wereldkampioenschap Rugby leverden een heel ander verhaal.

Dat Japan vorig jaar in het Mexicaanse Vista Vallarte de World Cup won, was op zijn minst een verrassing. Zowat een week geleden lag het verdict van de recentste editie wat meer in de lijn van de logica. Net zoals in 2001 was het Zuid-Afrika dat won, meer bepaald op het mythische terrein in Kiawah Island. Daar werd gekozen voor de Ocean Course, waarop in 1991 de Ryder Cup werd gespeeld. Dit jaar deed het duo Trevor Immelman-Rory Sabbatini even goed als hun prestigieuze voorgangers van twee jaar geleden, Ernie Els en Retief Goosen. Iedere winnaar stak 700.000 dollar op zak. Het prijzengeld bedroeg in totaal 4 miljoen dollar.

Deze formule (een combinatie van singles en doubles met een score in stroke-play voor ieder team per dag, en dat over vier ronden) leverde voor de Springboks een totale score op van 13 onder de par, beter dan Engeland (-9 voor Paul Casey-Justin Rose), Frankrijk (-8 voor Raphaël Jacquelin-Thomas Levet), Duitsland (-6 voor Alex Cejka-Marcel Siem), Ierland en de Verenigde Staten (beide op -4 met Paul McGinley-Padraig Harrington en Justin Leonard-Jim Furyk). Japan was deze keer zevende.

De Engelsen Casey en Rose finishten met een schitterende 67 in foursome, maar konden de Zuid-Afrikanen niet meer kloppen. Zeven slagen na drie dagen was een te grote kloof, hoewel de Zuid-Afrikanen afrondden met een 73. Dit na scores 70, 69 en 63.

De 23-jarige Immelman, die het seizoen had aangesneden met winst in de South African Airways Open, rondde 2003 af met een overwinning en meteen ook de grootste cheque van zijn carrière. “Maar winnen voor je land, daar staat geen prijs op. De eer en voldoening zijn veel belangrijker,” verklaarde hij. “Ons team zette een schitterende prestatie neer. We wilden eindigen met 18 pars, maar drie bogeys en twee birdies, dat was toch ook wel goed.”

Het Engelse duo dat twee jaar geleden voor het eerst samen speelde, is altijd gestaag blijven groeien. “We waren derde in Mexico en ik weet zeker dat we volgend jaar kunnen winnen,” anticipeerde Rose. “Voor de laatste partij, op de driving range, stelden we een 66 voorop als doel. En bedachten we dat we de anderen met zo’n score een mentale klap zouden toebrengen. We zaten niet ver van die 66, we zijn dus goed bezig. We begonnen zwak met twee keer 73, maar daarna liep het veel vlotter.”

De Fransen, die derde werden op één punt van de Engelsen, zaten in zak en as. “Ik miste een putt vanop vier meter en miste zo de kans om gelijk te eindigen,” jammerde Jacquelin.

Op hetzelfde moment, maar duizenden kilometer verderop in Australië, verpletterde Engeland Frankrijk in de halve finale rugby. “Maar onze dag komt nog wel”, zei Levet. “Vorig jaar waren we achtste, nu zijn we derde.”

John Baete