Zonder auto, pil of kiwi’s

Amerika zou onontdekt gebleven zijn met een voorzorgsbeginsel in 1492. Té risicovol, ziet u. België moet het steeds meer hebben van zijn vernuft, en dat vernuft wordt bestreden door sektes. De wenteling van het jaar heeft zo haar plezierige rituelen. De lente is het seizoen voor de narrige pakken van Greenpeace. Ofwel beklimmen de militanten in Star Trek-kledij een veevoedersilo, ofwel halen ze in hetzelfde textiel kinderachtige streken uit bij Monsanto in Brussel, ofwel… wacht op 2004. Wat deze opschepperige hervormers vandaag doen, is een herhaling van wat de Vlaamse plattelanders op hun zondags met stijve boorden, snorren en rieken ondernamen tegen de ‘ijzeren weg’ die de melk van hun koebeesten zou aantasten. De opvolgers van onze boeren van 1835 bekampen de genetisch gewijzigde gewassen (GGO’s) van Monsanto en consoorten. Een wetenschappelijke doorbraak, onder meer van Plant Genetic Systems van de Universiteit Gent, die in 1996 in de Verenigde Staten werd omgezet in verkoopbare producten en vandaag verbannen is uit Europa. GGO’s zijn efficiënter dan planten die gewijzigd worden langs de natuurlijke weg. Geen enkel gewas op aarde is ‘natuurlijk’, allemaal zijn het wijzigingen.

Greenpeace wordt gedreven door het geloof dat het moderne, urbane en industriële leven de mens degradeert. Het ziet de natuur als een bovenmacht en kracht van vernieuwing. Greenpeacers zijn de nieuwe bohémiens, à la de expressionistische schilders van Latem en van de Duitse stroming Die Brücke. Naakt baden, uitgesponnen opvoeringen en bombastische manifesten kenschetsten de expressionisten; theatrale protesten, onzinteksten, antiburgerlijkheid en utopisch charlatanisme tekenen de navolgers.

De pil, de auto, de gsm, de kankerbestrijding, de kiwi, allemaal vertonen ze risico’s (zie blz. 48). Het voorzorgsbeginsel dat Greenpace, de groenen en andere professionele paniekzaaiers opdringen, scalpeert het onderzoek van de wetenschappers en het leven van de burgers. Vandaag hanteren we voor nieuwe voeding eisen waardoor zelfs een kiwi niet meer op de markt zou komen. Destijds was het niet vereist om de potentiële allergeniteit van nieuwe voeding te testen. Als de kiwi vandaag in de Europese Unie geïntroduceerd zou worden, dan zouden die tests wel moeten. De kans is groot dat de kiwi dan van allergeniteit verdacht zou worden en waarschijnlijk niet op de markt zou komen.

In 1900 kende niemand e=mc2, maar in 1950 veranderde een bom gebouwd volgens die vergelijking de wereld voor altijd. In 2003 zijn er nieuwe natuurkundigen die Albert Einstein zullen doen verbleken, met nog spectaculairdere toepassingen tegen 2050. Een gids voor deze stelling is John Maddox, oud-hoofdredacteur van het wetenschapsblad Nature, en zijn geestelijke testament What Remains To Be Discovered (1998). We weten iets, meer is op komst. Greenpeace verdedigt een mengeling van folklore en domheid. De beweging cultiveert de vrees voor de wetenschappen en het nemen van risico’s. Gevaren trotseren en risico’s durven aangaan is menselijk; het tegenovergestelde is onmenselijk.

Wat moet er in België dan worden gedaan, hier en nu? Onze wetenschappers moeten publieker de strijd om de waarheid voeren met Greenpeace en de groenen. Onze politici moeten minder lafhartig de lawaaierigste activisten op hun wensen bedienen. Onze vakbonden moeten begrijpen dat het voorzorgsbeginsel en bijvoorbeeld het Witboek voor Chemie met zijn nieuwe, stringentere en krankjoreme tests ten onrechte veel banen zullen kosten. Frans Crols

Eric Pompen/Werner Niemegeers n