Zijn leven draait rond Volkswagen

Redactie Trends

23-11-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:52

Nog nooit gehoord van Norbert Steingräber? U bent niet de enige. Een van de meest mediagenieke bedrijven van dit land – Volkswagen Vorst, 5400 werknemers – heeft een nobele onbekende als topman. Toegegeven, die typisch Duitse organisatie maakt het wat moeilijk: Volkswagen Vorst heeft drie algemeen directeurs. Stefan Wehrstedt is de kaufmännischeLeiter, zeg maar de CFO. Jos Kayaerts is personeelsdirecteur. Maar de woordvoerder, en dus de primus inter pares, is Norbert Steingräber, als directeur productie en logistiek.

Het zoveelste gerucht over een mogelijke sluiting van de grootste private werkgever van het Brussels Gewest zorgde de voorbije week opnieuw voor een eindeloze informatiebrij. Tot maandagmiddag rond 15 uur het verlossende persbericht kwam: Vorst blijft open, al vallen er wel minstens 3500 ontslagen.

Is de vermeden sluiting de prestatie van Norbert Steingräber? Wellicht niet. In de werkgroepen die onder auspiciën van Vlaams minister van Economie Fientje Moerman (VLD) advies gaven over het autobeleid in dit land, waardeerden zijn medevergaderaars zijn engagement en duidelijke standpunten. Maar volgens een vakbondsman zou de Duitser nooit met de vuist op tafel kloppen bij een sluitingsscenario. Hooguit zou Steingräber wat met een vingertje trommelen. Ter vergoelijking wordt opgeworpen dat in een geglobaliseerde industrie de centrale functies, die gestandaardiseerde productiemethodes en kwaliteitseisen opleggen, het gewicht van de fabrieksdirecteurs fors hebben doen afnemen. “Uitvoerders, die de facts & figures doorgeven aan het hoofdkwartier.”

Anderzijds is er veel respect voor de 47-jarige Duitser. Hij is een kei in techniek en logistiek. Sinds zijn komst in december 2003 naar Vorst, sleutelde hij sterk aan de productiviteit en flexibiliteit. Dat vertaalt zich, ondanks alle rampspoedberichten, in fraaie cijfers bij de nv Volkswagen Brussel. De laatst neergelegde balans, van 2005, toonde een nettowinst van 44,7 miljoen euro. Vooral veroorzaakt door een fikse stijging van de bedrijfswinst. De productie klom naar 204.402 wagens: ruim 15 % meer dan in 2003.

In een interview in februari 2005 in de zakenkrant De Tijd ontkende Steingräber resoluut de sluiting van Vorst. Tot 2010 zouden zelfs honderden miljoen euro’s in de modernisering worden geïnvesteerd. In 2005 was dat alvast 22 miljoen. “Het is duidelijk dat niet alleen auto-ontwerpers veel fantasie hebben,” ergerde de getrouwde inwoner van het Brusselse gewest zich over de geruchten over een mogelijke delokalisatie van het Brusselse machinepark naar Mexico. “Over een sluiting van Vorst is er bij VW zelfs nooit gepraat.”

Midden april 2005 trad Steingräber driftig voor het voetlicht, samen met premier Guy Verhofstadt (VLD), voor de eerste spadesteek van een bedrijvenpark voor toeleveranciers van de autofabriek.

Is Steingräber een levensverzekering voor Vorst? Zover gaan de werknemers nu ook weer niet. De man leeft duidelijk voor zijn productie, maar daarom nog niet voor een productiefiliaal. Zijn waarde als lobbyist durven weinigen inschatten. “Bovendien hangt in Wolfsburg nu veel af van de vraag of je tot het kamp van voorzitter Ferdinand Piëch of van de ontslagen gedelegeerd bestuurder Bernd Pischetsrieder wordt gerekend.”

Voor zover hij een hobby zou hebben, is dat wellicht Volkswagen. De gemiddelde werkdag duurt al gauw twaalf uur. Steingräber heeft ook veel weg van de cliché-Duitser. Koele kikker, ietwat stijve hark, altijd in driedelig pak met strak omsnoerde das. Een vakbondsman kan zich niet herinneren of er ooit een glimlach verscheen op het gelaat van Steingräber. Complimenten geeft hij wél. Hij feliciteert de Mannschaft – de voertaal in Vorst is Duits – als die weer eens de beoogde cijfers haalt. Maar van een algemene directeur wordt toch wat meer, een extra sociale dimensie, verwacht. Wellicht typerend is het feit dat hij zijn medewerking aan dit portret weigerde, omdat hij het tijdstip niet opportuun vond.

Maar hij heeft ook dat typische oerdegelijke van de Duitser. Een bekwame, correcte technicus. Hij is het type van de Werkleiter, de man die een hele carrière wordt opgeleid om een productieplant te leiden. Zijn hele leven draait rond Volkswagen. In 1959 werd hij in Hildesheim geboren. Zijn heimat, de deelstaat Niedersachsen, heeft een belang van circa 20 % in de grootste autobouwer van Europa. Aan de universiteit van Braunschweig haalde hij een diploma als ingenieur. Daarna begon het professionele traject van de one company man. In 1986 startte hij bij Volkswagen in autostad Wolfsburg, als medewerker bij de centrale planning. Na enkele jobs in de productieafdeling en de logistiek, voerde hij vanaf 1992 het bevel over de divisie programmaplanning.

In 1995 begon het echte werk. Steingräber werd de productiedirecteur van de Spaanse fabriek in Martorell. In 1997 werd hij baas in het Duitse Emden, in 2000 leidde hij de fabriek met 5000 werknemers in Mosel (Sachsen). En sinds december 2003 voert hij het bevel in Vorst. Steingräber heeft dus het profiel van de perfecte luitenant. Maar dat toont meteen ook zijn zwakte. Het personeel in Vorst draagt hem niet in het hart. Verwacht wordt dat hij weldra in een andere productieplant zijn technische expertise zal botvieren. Want voor de echte beslissingen is hij een maatje te klein. Dat doen wel bestuursvoorzitter Ferdinand Piëch en CEO Martin Winterkorn. Voor hen blijft Vorst een gatenvuller, geen strategische plant. Het topduo is evenmin de vele Brusselse stakingsdagen vergeten. Voor de Brusselse autobouwers wordt het hopen dat de nieuwe modellen aanslaan, anders kan de zwanenzang wel eens begonnen zijn.