Yamaha BT1100 Bulldog

De BT1100 Bulldog is een opvallende verschijning, maar de naam belooft meer dan u krijgt.

Men neme het blok van een Yamaha TR1, een motorfiets uit het midden van de jaren tachtig met een cilinderinhoud van 1063 cc, spuite het zwart en bouwe er een frame, tank en zadel anno 2002 rond. Voilà! De BT1100 Bulldog is geboren. De V-twin deed sinds de jaren tachtig niet alleen dienst in de TR1, maar ook in de custom-machines van het Japanse merk. Het is wat men noemt een motorblok met weinig topvermogen, maar met veel koppel. Het resultaat is een motor die door de gedrongen opbouw opvalt.

Directeur Pierre Vierendeel van D’Ieteren Sport, de importeur van Yamaha in ons land, noemt de Bulldog “een strategisch product”. De nieuwe motor moet kennelijk de markt (vorig jaar met 16,2% gedaald) nieuwe impulsen geven. Tot voor enkele jaren was de groei van de motormarkt – zeker in Vlaanderen – te danken aan de populariteit van de custom-motor, de easy-rider Harley-kloon. Dat motortype trok veel nieuwelingen aan: een custom is immers niet agressief, is geen ‘racer’ maar een easy-going motorfiets. Inmiddels zijn veel kopers van toen overgestapt naar andere, praktischer motoren: de zogenaamde roadsters – een categorie waartoe ook de Bulldog behoort.

Yamaha claimt dat met deze V-twin-motorfiets de weekeinden niet meer hetzelfde zullen zijn. De persinformatie over de Bulldog lijkt vooral een ode aan het motorrijden: “Tijden veranderen, markten evolueren, smaken worden volwassen en Yamaha gelooft dat de tijd rijp is voor de introductie van een nieuw soort traditionele zware motorfiets.” Het is een “rijdersvriendelijke motorfiets die puur rijplezier levert. (….) De BT1100 is een easy-going machine waar het draait om het op de weg gaan en het genieten van de ervaring. Het gaat om het heroveren van de essentiële vrijheid en het fundamentele plezier van motorrijden.”

Tja… Maar hoe rijdt die Bulldog dan? Een korte testrit leerde dat de zit goed is, dat het stuur goed in de hand ligt, dat er bij 5000 toeren per minuut wat trillingen merkbaar zijn, dat hij goed remt, en dat er veel koppel is. U hoeft niet – zoals bij sportmotoren – hoog in de toeren te gaan. In de file kunt u door de smalle bouw makkelijk tussen de rijen auto’s. Het is rustig rijden. Misschien wel té rustig. Zeker met zo’n naam. Bij een typeaanduiding Bulldog verwachten we toch een motorfiets die wat spectaculairder is, die wat meer ‘bijt’. Maar de Bulldog geeft geen voldaan gevoel, levert geen indrukwekkende prestaties. We missen de ‘waauw-ervaring’ van het motorrijden. Het enige bulldog-achtige is de grom van het uitlaatgeluid. Maar blaffende honden bijten niet.

Ad van Poppel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content