Wint deze 73-jarige de casinojackpot?

73 jaar is hij en pas nu gaat Willy Verdonck voor de grootste gok uit zijn beroepsloopbaan. Als ultieme bekroning wil de nestor van het Belgische gokwereldje het casino van Brussel binnenrijven. “Ja, ik zal teleurgesteld zijn als straks iemand anders wint. Want Brussel wordt een fantastisch casino.”

Hij is 73 geworden, maar is nog elke dag om halfzeven op post. “Ik maak geregeld de sluiting van het casino mee,” glimlacht Willy Verdonck, de nestor van het Belgische casinowereldje. “Casino’s hebben me altijd geïntrigeerd. Het is een wereld waarin ik me heel gelukkig voel. Als jonge kerel ging ik dansen in het casino. Na twee, drie whisky’s toonde ik aan mijn vrienden waar de baas zat. En dan zei ik dat ook ik ooit de baas zou worden. Waarop mijn vrienden me een extra whisky inschonken.”

Via Belcasinos, een joint venture met het Franse Partouche, is Verdonck de eigenaar van de casino’s van Chaudfontaine en Oostende. Maar Trends maakte een afspraak op een neutrale plek: de lounge op de 24ste verdieping in de Brusselse Hilton. Vier keer per jaar komt Verdonck er naar een ontmoeting met West-Vlaamse industriëlen. “Heel gezellig, heel leuk. Vandaag hadden we een recordaantal deelnemers, 134. Onze bibliotheek van vuile moppen is weer à jour.”

TRENDS. U bent een van de favorieten voor de uitbating van het casino in Brussel. Wordt dit uw laatste levensdoel?

WILLY VERDONCK (BELCASINOS). “Brussel is altijd een van mijn grote ambities geweest. Ja, ik zal teleurgesteld zijn als straks iemand anders wint. Want Brussel wordt een fantastisch casino. De omzet kan even groot worden als die van alle acht Belgische casino’s samen. Maar de voorwaarden zijn heel zwaar. Werd ik even stil, na het lezen van het lastenboek. Ik twijfelde: zou ik wel meedoen? De grote Engelse groepen, zoals Rank en Londen Clubs International, hebben al afgehaakt. Terwijl net zij in het verleden de bal aan het rollen brachten. Maar na een gesprek met Isidore Partouche ( nvdr – stichter en topman van de gelijknamige casinogroep) was alles weer in orde. ” Vous n’avez pas l’habitude des grands chiffres. Ne vous inquiétez pas. Faites comme vous pensez.” Fantastisch, niet? Want voor de concessie spreken we over een reuzenbedrag. In Oostende is dat 750.000 euro, in Namen wordt 1 miljoen voor de concessie betaald. De aanbiedingen voor Brussel zullen veel hoger liggen.”

Welk soort klanten verwacht u in Brussel?

VERDONCK. “Een zeer breed spectrum. Met ook een elitair publiek. En daarom willen we salons privés, waar de grote, elitaire gokkers spelen. In Londen is dat gebruikelijk, met mensen uit het Midden- en het Verre Oosten. Een winst van 1 miljoen pond op één dag is er schering en inslag. Mensen die ijskoud een miljoen pond winnen of verliezen en betalen.”

Ook de Nationale Loterij waagt een gokje. Ze opteert voor de kandidaat Eurocasino, een consortium rond Holland Casino. Waarom koos ze niet voor u?

VERDONCK. “Die samenwerking is nog niet helemaal zeker. Maar volgens een studie van een Franse professor in opdracht van de Nationale Loterij was Holland Casino de beste kandidaat. Ik vind dat verwonderlijk. Wij hebben niets tekort en we zijn de meest Belgische van alle kandidaten. Op woensdag 21 april, één dag voor de offertes binnen moesten bij de stad Brussel, werd een letter of intent getekend tussen beide partijen. Dat is toch raar.”

U bedoelt dat de Nationale Loterij dit via een openbare aanbesteding had moeten doen?

VERDONCK. “Eigenlijk wel. Een van onze advocatenkantoren wil deze gang van zaken aanvechten. Ik ben daar niet voor te vinden. Ik wacht af, tot de beslissing valt. De Nationale Loterij had ook beter gewacht. Om dan te horen bij de stad Brussel wie misschien de twee beste kandidaten zijn.”

Zware controles

Het Belgische casinowereldje is een van de meest belaste en meest gecontroleerde sectoren in het land. Meer dan de helft van de speelinkomsten verdwijnt naar de staat. En wie een casino bezoekt, wordt permanent in het oog gehouden. Toch kwam het parket begin april een grootschalige, georganiseerde fraude in het casino van Namen op het spoor. Op maandag 3 mei bleken nog 21 mensen aangehouden.

VERDONCK. “Als voorzitter van de Vereniging van Belgische Casino Uitbaters moet ik voorzichtig zijn. Het zou niet erg solidair zijn om mensen te veroordelen die nog niet veroordeeld zijn. Maar er is iets wat verwondert. Er is altijd een procentuele relatie tussen het geld dat in omloop komt in een casino en de brutowinst, dus wat de spelers verliezen. Wij noemen onze omzet drop: dat is dus wat op tafel valt. Ik ga de som niet noemen, maar er is een procentuele verhouding tussen de drop en de winst voor de speler. Wij maken budgetten waarin wij een vermoedelijke drop programmeren. Als je niet langer het gemiddelde percentage maakt, moet je toch eens in de spiegel kijken en onderzoeken of er niets gaande is in je casino. Het casino van Namen is het tweede grootste in België. Maar het behaalde slechts een relatief kleine winst op de omzet. Dat is onbegrijpelijk voor iemand die zijn leven lang in het spel zit. Maar nu is duidelijk waarom. Als je elke dag 10 tot 15 % in je zak steekt, dan weet je waarom.”

Hoe zijn na de gebeurtenissen in Namen de relaties met de Kansspelcommissie, de federale toezichthouder?

VERDONCK. “De overheid zit zeer verveeld met deze zaak. Na Namen wil ze plots extra zwaar controleren. We leven in een wereld met obsessies voor controles. Maar we zijn er niet bang voor. Ik besteed heel veel tijd aan vergaderingen en besprekingen. Ik moet nu eenmaal bij de genade Gods met de Kansspelcommissie leven. Ze is omzichtig, voorzichtig. Maar we blijven on speaking terms. De commissie luistert en informeert, je kunt suggesties geven.”

U hebt geregeld uw beklag gemaakt over de onleefbare toestand voor casino’s in België. Maar het gebruik van kredietkaarten is weer toegelaten, net als het aanbieden van gratis maaltijden?

VERDONCK. “Ja, na lobbywerk zijn we erin geslaagd om toch een beetje gehoor te vinden. Maar dat is slechts het eerste stuk van wat we zouden willen bereiken. We mogen de klant opnieuw geschenkjes geven, voor 50 euro per week. Dat is al iets. Ook kredietkaarten mag je opnieuw gebruiken. Zie je ‘s nachts al spelers met 100.000 tot 150.000 euro cash op zak? Die worden meteen overvallen. En er moet nog iets veranderen met alle transacties vanaf 10.000 euro. Die moeten we verplicht melden aan de Cel voor Financiële Informatieverwerking. Maar zo heb ik wel een klant verloren, een Antwerpse diamantair. Hij kwam met 150.000 euro cash en won enkele miljoenen. Enkele dagen later kreeg hij de gerechtelijke politie op zijn dak.”

In het vakblad ‘Ondernemers’ liet u optekenen: “De echte klanten komen tussen drie en vijf uur ‘s morgens?”

VERDONCK. “De grote spelers zijn nachtmensen, met zware inzetten. Grote spelers kunnen al je prognoses naar de bliksem helpen. Meestal hebben ze heel veel geld en heel veel lef. Ze lopen niet bij honderden, de casino’s kennen ze allemaal. Ik had zo’n grote speler uit Limburg. Al 82 jaar, maar met een onvoorstelbare helderheid van geest en heel assertief. Hij kwam in de late namiddag, speelde en verloor zijn budget. Hij vroeg mij geld te lenen, maar dat kon ik niet, want dat is verboden. Het was toen 19 uur. Hij reed terug naar Limburg, kwam om 23 uur terug met een pak geld. En die avond heeft hij nog heel veel geld gewonnen.”

Vriend van Hoessein en Khadafi

Willy Verdonck werd vorige week maandag 73. In het boek De Ridders van de West-Vlaamse Tafel schetst Jan Puype een kleurrijk portret van de senior van het Belgische casinowereldje. Hij studeerde advocatuur, maar ging in de jaren vijftig aan de slag als verkoper van wisselstukken voor de marine. Tegelijk bouwde hij elektrische installaties. De kabels van de teledistributie in Oost- en West-Vlaanderen zijn grotendeels het werk van Verdonck, via zijn bedrijf Ives. Later volgden opdrachten in het Midden-Oosten, voor Saddam Hoessein en Moammar Khadafi.

“De eerste opdracht was de elektrische installatie op vier militaire vliegvelden in Saoedi-Arabië. Dan zijn we gaan werken voor de Iraki Air Force. Steeds weer elektrische installaties. Van daaruit gingen we naar alle mooie landen. Lybië, in Tripoli. De verlichting van het televisiestation van de grote chef daar. Naar Algerije, twee universitaire ziekenhuizen. Dan naar Gabon, de Sheraton voor Besix.”

Volgens de financiële-informatieverschaffer Graydon bekleedt Willy Verdonck vandaag dertien mandaten. De holding Belcasinos, een joint venture met het Franse Partouche, vormt het zwaartepunt. De omzet – in het jongste boekjaar, afgesloten in oktober 2003 was dat 1,090 miljoen euro – wordt gehaald uit management fees via de operationele dochters NV Casino Kursaal Oostende en NV Chaudfontaine Loisirs.

Clemaco Contracting en Clemaco Trading zijn een merkwaardige diversificatie: respectievelijk het onderhoud van zeeschepen, en een handel in materieel voor de zeevaart. Zowat alle bedrijven schrijven zwarte cijfers. Ze zijn stevig familiaal verankerd: naast Willy, zijn de aandeelhouders meestal de drie zonen Frank, Peter en Wim. De twee Clemaco’s leiden naar een holding in Luxemburg.

De zonen zijn niet meteen gebrand op de media. De patriarch voert het woord. Maar ze zijn voluit actief binnen de casino’s. Peter, een jurist, is verantwoordelijk voor het technisch onderhoud, de horeca, de spektakels en tentoonstellingen. Frank, de financiële man, behaalde in Londen een master of business in finance. Wim bekwaamde zich in Las Vegas in casinospelen en is verantwoordelijk voor de organisatie van het spel en het spelpersoneel.

Een indiscrete vraag. Wie van uw drie zonen gaat u opvolgen?

VERDONCK. “De vraag zal eerst zijn: wie wil? Als ze alle drie willen, zou er een probleem zijn. Maar de keuze is makkelijk, het zal Frank zijn. Peter is de oudste, maar hij wil dat niet. Ook vanwege zijn familiale situatie; zijn vrouw is onderzoeksrechter. Daarom heeft Peter zich altijd beziggehouden met voeding, restauratie en theater.”

Partouche heeft vandaag 60 % in Belcasinos. Volgens een clausule had u normaliter in augustus 2002 de resterende 40 % doorverkocht?

VERDONCK. “Dat was zo. Maar de joint venture is in 1999 begonnen met Compagnie Européenne de Casinos. Die werd in maart 2002 overgenomen door Partouche. Toen hebben we ons de vraag gesteld: blijven we, of gaan we weg? Want we hoorden heel die periode verschrikkelijk veel kwaads over Isidore Partouche. Hij werd afgeschilderd als een duivel. Maar na de transactie gingen wij eens praten. En wat bleek? Partouche is een buitengewoon charmante kerel. Hij was perfect gelukkig met de samenwerking. We hebben ze verlengd voor zeven jaar. De datums voor de opties zijn nu verschoven naar 2009.”

En dan neemt Partouche het helemaal over?

VERDONCK. “Dat blijft een optie. Zolang we samen blijven, behoort het management toe aan onze familie. Maar dat moet dus niet Willy Verdonck zijn.”

U kleeft nog geen termijn op uw vertrek?

VERDONCK. “Hebt u misschien heimelijk mijn vrouw ontmoet? Zij vraagt altijd wanneer ik ga stoppen. Ik heb daar geen termijn op gezet. Dat komt. Dat komt. Maar in 2009 is het helemaal wel. Toch wat mij betreft.”

Laatste vraag: bent u zelf een verwoed gokker?

VERDONCK. “Nee. Maar ik bezit al de ondeugden die iedereen heeft. Als ik naar het buitenland ga, speel ik ook wel eens een spelletje, maar dat is zeer gelimiteerd.”

Luc Huysman – Wolfgang Riepl

“Ik ben geen verwoed gokker. Maar ik bezit al de ondeugden die iedereen heeft.””Gelukkig is het gebruik van kredietkaarten weer toegelaten. Zie je ‘s nachts al spelers met 100.000 tot 150.000 euro cash op zak? Die worden meteen overvallen.”