Winnaar categorie Residentieel Gebouw:Een stalen kubus aan de Ourthe

Pierre Hebbelinck verlegde in zijn ontwerp voor een woning in Comblain-au-Pont de grenzen van de innovatie. Een vingeroefening die inspeelt op het geloof in kwaliteitsarchitectuur voor iedereen.

Huis Dejardin-Hendricé – Adres: Rue Vieille Chera 1 in Comblain-au-Pont – Bouwheer: André Dejardin & Magali Hendricé – Architectuur: Atelier d’Architecture Pierre Hebbelinck – Werkten mee: Stabiliteitsingenieur BEG Bouw: Ruwbouw Jacob Frères; metaalbouw Atelier Melens & Dejardin; binnenschrijnwerk Frédéric Richard.

Het resoluut atypisch project van Pierre Hebbelinck zorgde voor nogal wat onbegrip in het dorpje Comblain-au-Pont, aan de oevers van de Ourthe. Maar die criticasters zouden het concept ongetwijfeld beter begrijpen als ze ook eens de binnenkant mochten beleven: de sfeer, zijn leefruimtes, het natuurlijke clair-obscur, het unieke uitzicht op de vallei en het dorp…

Pierre Hebbelinck moest bovendien werken op een moeilijke site en met een beperkt budget (100.000 euro zonder lasten). Het huis werd ontworpen voor een gezin met twee kinderen (drie slaapkamers). Pierre Hebbelinck: “Ik heb de delicate opdracht om een low-budget woning op een moeilijk terrein – vier meter boven het straatniveau en sterk hellend – aanvaard, maar er wel twee voorafgaande voorwaarden bij gesteld: vertrouwen – we vragen dat we worden gevolgd in het formele resultaat van onze aanpak – en het gebruik van een prefabconcept, een in staal uitgewerkt systeem.”

De gleuf en de kubus

De basis van het project is een stalen kubus die geplaatst werd op een uitgegraven gleuf in het sterk hellende terrein. Die eenvoudige gleuf in het terrein had en heeft vele functies: de bouwwerf toegankelijk maken voor de vrachtwagens, voorziening voor aansluitingen en afvoeren, gebruik als carport en ruimte creëren voor een inkomhal.

En hoe zit dat met die kubus? Pierre Hebbelinck: “Tamelijk snel ging de technologie van de basiskubus in de richting van een systeem dat vergeleken kan worden met de scheepsarchitectuur: een romp in weerbestendig cor-ten staal. De afmetingen werden bepaald door de beperkingen van het wegtransport van de vier elementen die het geheel vormen.”

De technologie is het resultaat van een partnership tussen enkele lokale bedrijven: een groep van een tiental ingenieurs en technici die, gezien de complexiteit en de procedure, maquettes op grote schaal (waarvan één in staal) en zelfs een prototype op ware grootte van drie meter gewelf maakten.

Het concept promoten

De plannen werden uitvoerig op lokaal en regionaal niveau verdedigd. “Als men een realiteit creëert die nog niet eerder bestond en zich op cultureel vlak waagt, is een goede communicatie onontbeerlijk,” stelt Hebbelinck. “De gevolgde procedure moet tot in de kleinste details uitgelegd worden.”

Om de dynamiek te verlengen en vruchtbaar te maken, zocht Hebbelinck binnen de sector contacten om dit type producten en de onderliggende gedachte te promoten. De architect stuurde brieven om ontmoetingen te organiseren en toegepast onderzoek te stimuleren. Hij benadrukt nog dat zijn vak helemaal bepaald wordt door een ‘primaire energie’ waarvan de bron niet bij hem, maar bij de bouwheer of de politiek ligt. De architect moet nu eenmaal de energie van anderen versterken: hoewel zijn werk nagemaakt kan worden, is het geen design. Een verwittigde creatieveling is er twee waard.

Philippe Coulée